Down The Road 2023
Ik hield van hem, de liefde werd wat minder en uiteindelijk vond ik hem echt een ‘kwing-kwanger’. Ik heb het over Gordon. De genadeklap was zijn presentatie van de enorme flop De Kookklunzen. Niet om aan te zien en Gordon haalde het programma nu niet bepaald omhoog. Met enige tegenzin begon ik dus aan seizoen 2 van Down The Road, maar ik kan jullie melden dat ik al na zo’n vijftien minuten kijken weer een beetje van Gordon hou. Een beetje hoor, er moet natuurlijk wel ruimte voor verbetering zijn en ik ben genoeg teleurgesteld in het leven om niet onmiddellijk mijn hart weer te verliezen om het vervolgens weer te laten breken.
Door een foutje in de planning, columnisten zijn ook mensen, kon ik pas aanschuiven bij aflevering twee en ik heb ervan genoten. Ik zou alle deelnemers van Down The Road wel even willen knuffelen en met ze mee op reis gaan. Wat is de onbezonnenheid, directheid en spontaniteit van deze jongvolwassenen met het syndroom van Down een verademing om naar te kijken tussen veel andere pulp die momenteel wordt uitgezonden op televisie.
Koude stamp
In de bus naar Brugge vraagt Gordon wie er zin heeft in ijs. Joelend roepen de deelnemers van Down The Road in koor ‘jaaaaa’, waarop hij antwoordt: ‘Dat gaat dus niet gebeuren!’ Het is mijn type flauwe humor en doet mij denken aan het verhaal van een vriendin van mij. Bianca kwam uit een groot gezin en had een strenge, zeg maar gerust behoorlijk lompe, vader. Met zo’n groot gezin waren er uiteraard altijd wel een paar muiters aan tafel. Zo ook de desbetreffende avond in dit verhaal.
Minstens de helft van de acht kinderen zaten te pruilen boven hun bord andijviestamppot. Wat ik begrijp, want wie dat heeft uitgevonden moeten ze opsluiten in een kelder met 8 kratten andijvie en de sleutel omsmelten. De kinderen van het grote gezin verdomde de stamppot te eten en de borden gingen onverrichter zake weer terug de keuken in. Pa stelde na het eten voor om een stukje te gaan rijden.
Enthousiast doken de koters het busje in en vader reed ze langs de in bloei staande bollenvelden. Toen het gezin daarna dicht in de buurt van de plaatselijke snackbar reed en de gezelligheid een hoogtepunt bereikte, riep pa spontaan: ‘Wie heeft er honger? Waarop het hele spul natuurlijk dolgelukkig ‘jaaaaa’ riep. Fout…helemaal fout, want hij reed in één rechte streep terug naar huis waar hij de, inmiddels koud geworden, andijviestamp weer voor hun neus zette en sprak de woorden: ‘En nu vreten jullie!’
Zing een liedje voor mij alleen
De deelnemers van Down The Road hoeven gelukkig niet aan de stamppot en mogen eieren bakken op een zelfgemaakt vuur. Een spannend klusje, vooral voor Daphne die volgens eigen zeggen een keer ‘een toilet in de hens heeft gezet met een kaarsje’. Klaarblijkelijk een traumatische gebeurtenis, want ze valt om en krijgt een hyperventilatie aanval. Gordon helpt haar ademhaling weer onder controle te krijgen en troost haar. Empathie staat hem goed.
Troy is aangedaan van het hele gebeuren met Daphne en wordt nog emotioneler als Jurre zijn gitaar erbij pakt en speciaal een nummer improviseert voor hem. Troy uit zijn blijdschap op zo’n onbevangen manier dat ik ervan volschiet en ik besef me dat iedereen eigenlijk een Troy is z’n leven nodig heeft. Het zou veel gedoe een stuk dragelijker maken.
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Down the Road te gaan.
Steun Tv-Vrouw door ons te volgen op social media❤️
Heb jij aflevering 2 van Down The Road 2023 gemist? Op KIJK is seizoen 2 met de belevenissen van Gordon en de deelnemers van Down The Road terug te kijken.
