In de rubriek Tv-Vrouw Zoekt Liefde gaat onze columnist op zoek naar ware liefde. Uit in het verleden behaalde resultaten is gebleken dat Tv-Vrouw en Cupido niet bepaald op goede voet staan met elkaar en daarom heeft Jorit de hulp ingeroepen van matchmaker en datingcoach Debby Goossens van Just2Match. Met de hulp van expert kan het niet meer mis gaan, toch? Of is dat iets te makkelijk gedacht?
Datingcoach Debby wacht op antwoord van Jorit
Het moment waarvoor ik vreesde is aangebroken. Op mijn telefoon verschijnt een bericht van Debby, de vrouw die ik al wekenlang probeer te ontlopen. Ze wil weten hoe het ervoor staat met de vragenlijst die ze gemaild had. De verzameling vragen gaat over een onderwerp waar volgens mij niemand graag over praat: exen. Direct nadat het schriftelijke kruisverhoor in mijn mailbox plofte, begon ik enthousiast met het invullen van de vragen om lijst vervolgens na de derde vraag te laten verdwijnen in een stapel post.
Debby wacht op antwoord, want ze wil graag een afspraak inplannen voor de volgende coachingsessie om de voortgang te bespreken. Misschien is het handig als ik jullie, de lezers van dit artikel, inlicht over de ware reden waarom ik als een overfanatieke struisvogel niet alleen mijn hoofd, maar ook mijn lichaam heb ingegraven in het Zeeuwse zand om het gesprek met de datingcoach te vermijden. Doe me wel een lol, houd deze informatie tussen ons, want het is behoorlijk gênant.
Wat is in vredesnaam ‘wild daten’?
Tijdens het vorige gesprek met Debby gaf ze de opdracht om ‘in het wild te daten’. Wild daten klinkt misschien alsof je als een razende Rina in een panterjurkje over de bar kruipt om vervolgens ondersteboven in een paaldanspaal te klimmen en halsbrekende capriolen uithaalt. Toch bleek dat niet wat de expert bedoelde. Gelukkig maar, want met mijn onderontwikkelde motoriek zou ik ongetwijfeld met mijn string in de knoop aan de paal vast komen te zitten. Het is toch knap lullig om in die positie door de brandweer bevrijd moeten worden. En met een beetje pech is de redder geen woest aantrekkelijke brandweerheld zoals in films, maar een oude kerel met een klappend kunstgebit.
‘In het wild daten’ is niets meer of minder dan mensen in het echte leven ontmoeten. Geen geswipe op Tinder of jezelf in de aanbieding gooien op andere datingapps, maar gewoon regelmatig buiten de veiligheid van je eigen voordeur komen. En dat, lieve mensen, blijkt verdomd lastig als je een roestige vrijgezel bent die het liefst haar dagen vult met stukjes tekst typen op haar laptop.
Onverwachte avances van een fransoos
Na een enkele dagen braaf buiten rond te hebben gedarteld, ben ik tot mijn grote verbazing daadwerkelijk in het wild aangesproken door een man. Hij was niet eens onaangenaam om naar te kijken. Toen we elkaar op straat passeerden fluisterde de man ‘ma fleur’ en keek me diep in mijn ogen. Op zich een aardige opmerking, aangezien deze woorden de Franstalige versie zijn het liefkozende ‘mijn bloem’. Tot zo ver het goede nieuws.
Het slechte nieuws is de complimenteuze fransoos een jaar of 30 was en ik me helemaal de tandjes schrok van zijn avances. Zoiets verwacht je niet als vrouw van 45 verlepte lentes. Het zou zomaar kunnen dat ik wellicht niet helemaal tactisch heb gereageerd. Ik verwacht dan ook dat ‘fleur op!’ roepen en snel weglopen, voor een flinke preek van datingcoach Debby zal zorgen als zij dit te weten komt.
Een vreemde kerel in de slaapkamer
De ontmoeting met de knul die verbaal met bloemen smeet, was niet de enige ervaring met mannelijk schoon van de afgelopen weken. De tweede gebeurtenis vond overigens wel achter de drempel van mijn eigen voordeur plaats. Ik weet het nog goed, het was op een zaterdagavond rond een uur of 11. Een avond waarop je als jonge vrouw wellicht zou gaan stappen, maar als uitgebloeide distel in de overgang vaak op een heel andere manier je avonduren vult. Ik schaam me er niet voor dat ik gehuld in een knalroze fleece pyjama in bed lag te genieten van een heerlijk kopje thee. Zeg nou zelf, op middelbare leeftijd is laat in de avond nog wakker zijn is al een hele prestatie.
Net voordat ik het laatste slokje thee nam, ging de telefoon. Er klonk een rare ringtone uit het toestel en er kwam een kleine telefoonhoorn in beeld. Nietsvermoedend tikte ik het groene icoontje aan. En daar ineens vulde de stem van een wildvreemde kerel mijn slaapkamer. Blijkbaar had ik niet alleen het telefoongesprek opgenomen, maar ook de speaker aangezet. De beller bleek een man te zijn die mijn naam op Facebook had opgezocht en 11 uur ’s avonds via Messenger besloot te bellen om kennis te maken. Een gesprek mét camera aan nota bene.
Blinde paniek zorgt voor drastische maatregelen
Terwijl deze Don Juan de meest vunzige taal uitkraamde, probeerde ik het gesprek te beëindigen. De gedachte aan mijn roze seksloze pyjama en de ongeschoren benen die onder het fleecestofje verstopt zaten zorgden voor blinde paniek. Koortsachtig zocht ik op telefoonscherm naar een rood hoorntje om de verbinding te verbreken. Dat ging niet bepaald soepel en het driftige getik op het mobieltje zorgde ervoor dat het toestel blokkeerde. Het scherm werd zwart, geen enkel knopje leek nog te werken. Intussen liet de ongewenste kerel zich niet het zwijgen opleggen. O jee, wat nu?
De enige optie was om drastische maatregelen te nemen. En zo belande mijn aanbidder in het bovenste vak van de diepvriezer. Met telefoon en al. Het werd namelijk hoog tijd dat de geile griezel even af ging koelen. Terwijl hij in een temperatuur van -19 graden Celsius en uitzicht op een zak doperwten en een doos Cornetto’s het gesprek voortzette, dook ik mijn bed in.
Zoals jullie wellicht begrijpen sta ik niet te springen om bovenstaande avonturen aan datingcoach Debby Goossens te vertellen. Het is me gelukt om wekenlang onder de radar te blijven. Mede dankzij de batterij van een telefoon die een nachtje in een ijskoude vriezer niet kon waarderen. Maar nu moet ik er echt aan geloven. Door in een moment van verstandsverbijstering mijn simkaart in een oude telefoon te stoppen om een oude bekende te bellen, heeft Debby mij toch gevonden. Oeps…
