Geraldine Kemper praat in het televisieprogramma Five Days Inside met een patiënte van de Brijder Verslavingskliniek voor Persoonlijkheidsproblematiek.

Bericht: Five Days Inside: Emoties, je grootste vriend of je ergste vijand?

Five Days Inside

Verslaving. Ik zou er een boek over kunnen schrijven en misschien doe ik dat ooit nog wel. Iets wat ik zo ongelofelijk veel tegenkom in mijn kringen en wat wellicht ook wel met stip op nummer 1 staat wat betreft problematiek. Dat er veel meer ten grondslag ligt aan een verslaving moge duidelijk zijn. Dat ik het zoveel om mij heen hoor vind ik meer dan verontrustend. Ik zat er dan ook op te wachten dat Geraldine Kemper of Eddy Zoëy met Five Days Inside een keer op bezoek zou gaan bij een verslavingskliniek.

Vandaag was het dan zover, een bezoek aan Brijder Verslavingskliniek. Ik zat mij van te voren al in te beelden hoe ik daarop zou reageren, aangezien dit onderwerp mij behoorlijk aan het hart gaat. Ik kan inmiddels aardig mijn emoties reguleren, maar die worden tijdens dit onderwerp wel goed op de proef gesteld, kan ik je zeggen. 

Een gevoelig onderwerp

Wat mij opvalt in dit RTL programma is dat ik vrijwel alle cliënten hoor zeggen dat ze, voor de behandeling bij het Brijder Verslavingskliniek voor Persoonlijkheidsproblematiek in Den Haag, hun gevoelens probeerden weg te drukken. Nu zijn we daar als mens allemaal heel goed in, denk ik zo. Ik kan in elk geval niet ontkennen dat ik er een pro in was. Als er een medaille bestond voor het wegtoveren van emoties, dan had ik goud gewonnen. En dat voor meerdere jaren achter elkaar. Gek eigenlijk hè dat we van die oergevoelens, zoals angst en verdriet, kunnen wegstoppen. En dat vaak al op hele jonge leeftijd. Althans wegstoppen… 

Zelf had ik het nuttiger gevonden als we wat creatiever waren geweest in het omgaan met deze emoties. In plaats van het onderste uit de fles te halen of als Hannibal Lector je eigen lijf te grazen nemen, had ik liever gezien dat we angst en verdriet hadden kunnen omzetten in strijdlust. Dat we die hippe spijkerbroek van die ene pestkop naar beneden hadden getrokken om hem letterlijk te laten voelen hoe het is om een lulletje te zijn. Of juist een enorme lul. Net wat hij in zijn broek heeft hangen. Of dat we de persoon die ons minderwaardig laat voelen als verjaardagscadeau een lesje bungeejumpen zouden geven, om hem te laten voelen hoe het is om in een afgrond te vallen. Want dat is helaas wat er gebeurt met cliënten die verslaafd raken. Dat zou ik nou mooi vinden, maar helaas werkt het in de praktijk anders. 

Vluchten met medicatie

Wanneer mijn emotiemeter de top passeerde, was toen ik meerdere cliënten in Five Days Inside hoorde zeggen dat ze onder andere verslaafd waren aan medicatie. In dit RTL programma wordt met name benzo’s genoemd, maar ik ken mensen in mijn naaste omgeving die als kind Ritalin voorgeschreven kregen of op latere leeftijd oxazepam of antidepressiva. Ik vind dit soort middelen heel naar. Begrijp me niet verkeerd, het kan misschien een hulpmiddel zijn, of een opstapje naar, maar alsjeblieft laat het nooit de oplossing zijn. 

Er is vaak zoveel meer aan de hand. Ik vind het dan ook verschrikkelijk dat de artsen deze middelen voorschrijven alsof het de normaalste zaak van de wereld is. ‘Je weet niet wie je bent zonder pillen’. En daarmee sla je de spijker op z’n kop, Geraldine. Pak die trauma’s aan en ga op zoek naar wie je bent en waar je gelukkig van wordt. Dat brengt je veel verder dan medicatie die wederom je emoties wegdrukken. Wanneer je ermee stopt, komen deze als een boemerang weer bij je terug. 

Beter duwen dan trekken

De cliënten bij Brijder Verslavingskliniek voor Persoonlijkheidsproblematiek kiezen er zelf voor om opgenomen te worden. Dit herken ik. Ik heb in mijn naaste omgeving ervaren dat je aan iemand kunt trekken wat je wil, maar dat zo’n dood paard behoorlijk zwaar is. ‘De verslaafde’ zou toch echt zelf moeten voelen dat ‘ie zelf iets aan de situatie wil doen. En dat kan heeeeeel lang duren. 

Waarschijnlijk heb je zelf ook weer honderd creatieve manieren bedacht om ‘de verslaafde’ aan zijn verstand te peuteren dat ie nou echt eens hulp moet zoeken of doe je net alsof je neus bloed. Maarja, wat doe je als je iemand steeds verder af ziet glijden? Als ik daar een pasklaar antwoord op had, dan was verslavingsproblematiek geen issue meer geweest.

Beeld bron: Still Tv RTL 5

Klik hier om naar alle artikelen over het programma Five Days Inside te gaan.

Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op het social media icoon hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!

Heb jij aflevering 4 van Five Days Inside gemist? Kijk op Videoland terug voor het bezoek aan de Brijder Verslavingskliniek.

Gerelateerde berichten

Ook interessant