Boerderij van Dorst
Met een nogal wisselend gevoel klap ik mijn laptop open om over de voorlopig laatste aflevering van Boerderij van Dorst te schrijven. De genodigde gasten van vandaag doen een boel stof opwaaien en ik wiebel dan ook tussen pijnlijke herinneringen en een verontwaardigd gevoel.
Schepje erbovenop
De eerste gast vandaag in Boerderij van Dorst is Maxim Hartman, televisiemaker, presentator en auteur, een behoorlijk provocerend karakter, die zijn agressie vooral botviert op zijn omgeving. Hij zet meteen aan het begin van het programma de toon door zijn opmerking ‘dat doen de jongens wel’, wanneer Raven vraagt of hij zijn spullen niet uit de auto moet pakken. Fijn dat hij twee hectare grond heeft in Thailand, hij mag daar van mij wel blijven. Dat dit niet heel aardig van mij is, interesseert me niet. Ik wil namelijk even uitproberen hoe het voelt om in Maxim zijn ‘lullige’ schoenen te staan. Het schijnt heel bevrijdend te werken…
Gender X
De tweede gast die op Boerderij van Dorst komt logeren is Hanneke Groenteman, journalist en programmamaker, kan uiteraard niet ontbreken. Ik denk dat de programmamaker ter inspiratie het telefoonboek erbij heeft gepakt en aan het associëren is geslagen. Wanneer Hannie bijna op haar muil wordt gepakt, wordt het me iets teveel. Ik denk dat het de hoogste tijd wordt dat de vriendin van Raven weer eens van zich laat horen, het wordt nu wel gênant. Dat Hanneke niet alleen feministe is, maar ook bemoedigend is op het gebied van genderneutraliteit blijkt wanneer ze een speciale taart heeft laten maken voor Raven. Dat die taart ook eigenbelang is, blijkt wel wanneer ze, ondanks haar maagverkleining, niet alleen chips, maar ook taart naar binnen werkt. Om over de boterhammen met kaas maar niet te spreken. Doe mij ook zo’n winkel!
Waar het hart vol van is
Terwijl Maxim een paar pogingen doet om Hanneke te kussen en haar probeert in een tuinbroek te hijsen, is zij daar absoluut niet van gediend. En terecht. Zijn opmerking ‘je moet een beetje lijden als mens’, komt onmiddellijk weer bij ‘m terug. Toch is dat ‘lijden’ nauwelijks terug te zien in zijn gedrag. Misschien dat de penopauze zijn haantjesgedrag een beetje onder de duim kan krijgen. Wanneer een vreemde niet opzij wil gaan of de kassadame je niet goed helpt en je wil diegene meteen op z’n bek slaan, dan heb je echt wel een cursusje ‘anger management’ nodig. Toch vind ik het wel van zelfreflectie getuigen dat hij inziet dat hij beter met palen en hamers had kunnen sjouwen, in plaats van zijn agressie te uiten op tv. Wel jammer dat hij daar pas op zijn bijna zestigste achter komt.
All you need is love
Wanneer Hanneke in de aflevering van Boerderij van Dorst openhartig verteld niet meer seksueel actief te zijn, omdat ze ‘oude mannen’ maar niks vindt, kan ik het niet laten om mijn Tinder-account te heropenen (nee, het is echt voor Hanneke, echt waar…). Ik speur het internet af naar de meest pikante foto’s en vul gretig haar profiel in. Helaas moet ik je teleurstellen, verder dan Hanneke in een rode jurk kom ik niet. Ik had altijd al graag op z’n ‘Robert ten Brinks’ mensen bij elkaar willen brengen. Dat ze zichzelf kattig, te mondig en afstandelijk vindt, laat ik achterwege. Op deze datingsite zet ik mijn beste beentje voor haar voor.
eMANcipatie
Wat mij opvalt aan het programma Boerderij van Dorst, is dat er tot nu toe steeds mannen achter het fornuis staan. Ik mag dat wel. Ook schijnen diezelfde mannen allemaal goed te kunnen koken. Op de één of andere manier als je bekend bent, krijg je er kookskills bij cadeau. Dat Hanneke een ware therapeut is, komt reeds naar voren wanneer ze Maxim de oren van zijn kop vraagt over zijn overleden zoon en zijn woede. Dat Maxim veel heeft meegemaakt en totaal geen fijne jeugd heeft gehad, laat mij inzien waar zijn gedrag vandaan komt, maar het kost mij toch verdomd veel moeite sympathie voor hem op te brengen. Dat iedereen maar met ‘harde hand’ benaderd moet worden, is zeker niet iets waar ik achter sta.
Help!
Gelukkig hebben die drie onder het genot van Hanneke’s wiet, het ook heel gezellig. Na Maxim zijn opmerkingen vind ik het wel tijd worden om hem op de brandstapel te gooien, man man wat een geweld komt er uit die vent. Dat hij de volgende ochtend aangevallen wordt door dezelfde haan als vorige week, die overigens ook nodig een cursus ‘woedebeheersing’ kan gebruiken, vind ik toch wel karma. Wanneer ‘ie daarna ook nog op z’n bek gaat en om hulp roept, heb ik het niet meer. Ja ja, ik dacht dat meneer nooit een slachtoffer wilde zijn!
Terwijl Katja het onderste uit de pan likt en aan Douwe’s reet zit te ruiken, wordt het tijd om er een einde aan te breien. En denk je nu, huh, het gaat vandaag toch over Hanneke en Maxim, dan raad ik je aan het programma Boerderij van Dorst nog eens terug te kijken ;).
Beeld bron: Annemieke van der Togt
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Boerderij van Dorst te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
