Martin Meiland is radeloos vanwege verhuizing

Bericht: Chateau Meiland: Radeloosheid in het kippenhok

Chateau Meiland

Verhuizen is net een bevalling volgens Martien Meiland. Je stopt van alles in een doos en daarna moet het er weer uit. Persoonlijk zou ik de vergelijking niet willen maken. Iets in een doos stoppen heeft vóór de bevalling een hogere amusementswaarde dan een verhuisdoos volproppen. Althans in mijn beleving. Een verhuisdoos weer uitpakken is daarentegen een stuk aangenamer dan een bevalling. Nou ja, hoe dan ook, hij heeft een punt. Het draait beide om erin en eruit in Chateau Meiland.

Daar draait trouwens ook de godganse aflevering over, want het is verhuisdag. Na tig keer verhuizen zijn Erica en Martien Meiland wel zo wijs geweest om een verhuisbedrijf in te schakelen. Het is nog altijd een heel gedoe volgens Martien, maar wel een stuk minder gedoe dan voorgaande keren. Hij heeft er bij het ochtendgloren zowaar zin in. Dat verheugde hoofd van Martien heb ik al een poosje niet gezien en het compenseert toch enigszins de verder doodsaaie aflevering.

Herpes nemen we zelf mee

De vijf verhuizers regelen het in- en uitpakken in Chateau Meiland, terwijl Erica en Martien de meest delicate dingen zelf inpakken en meenemen. Persoonlijk zou ik juist die dingen door het verhuisbedrijf laten meenemen, want zo enorm handig vind ik Erica en Martien Meiland niet. Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan lijkt inmiddels het motto van de familie Meiland.

Het hertengewei neemt Erica dan ook liever zelf mee. ‘Die is belangrijk en hoort inmiddels bij de familie’, aldus Erica Meiland. Ze roept naar Martien: ‘Mart…Martien…dat hert nemen we zelf wel mee!’ Het antwoord van Martien: ‘Herpes?!’ Ja, je herpes zou ik ook zelf vervoeren, beetje lullig om die mee te geven aan de verhuizers. Het is ook lastig te verpakken, want doe je herpes in bubbeltjesfolie óf krimpfolie?

In je reet gekeken

Leuk om te zien dat Maxime Meiland een cursus Engels is begonnen. Super ook dat ze op een gewone verhuisdag bezig is met haar huiswerk. ‘Zijn jullie excited?’ en ‘Ohhh I love it!’ Very hip hoor Maxime al die Engelse termen. Leroy is denk van schrik thuisgebleven na mijn column van vorige week. Gelijk heeft hij. Verhuizen? Oeps, ik kan die dag écht niet, moet werken. Sorry.

We zien wéér in Chateau Meiland hoe Kees wordt ingepakt met zijn frêle nekje, maar dit keer wel met een dwarslaesie spalk. Alle portretten van Martien worden weer in en uitgeladen waarvan er eentje een prominent plekje krijgt op de plee. ’Kan hij lekker naar buiten kijken en kijkt hij niet in je reet.’ Fijn Martien. Door een ander in je reet gekeken worden is wat, maar door jezelf helemaal. Nu nog een plekje zoeken voor al die andere portretten van jezelf. De hoeveelheid riekt naar zelfverheerlijking.

Elastiek tot op je enkels

Maxime organiseert Martien zijn kledingkast. Ze vindt tijdens het inruimen sokken die niet met elkaar matchen en onderbroeken met gaten waar zijn ballen doorheen zouden kunnen zakken. Au, dat vindt Martien niet leuk op camera en hij sneert als een gebeten hond: ’Heb jij wel eens naar jezelf gekeken met je rare bh’s, waar het elastiek helemaal tot op je enkels zit.’ Touché. Al moet ik bekennen dat de bh’s die Martien omschrijft vaak wel het lekkerste zitten. Heb ik van horen zeggen hoor, zelf draag ik natuurlijk alleen fatsoenlijk ondergoed.

Verhuisbedrijf of niet, het is wederom complete chaos. Het prachtige huis lijkt verdacht veel op een kippenhok, wanneer het meubilair van Martien naar binnen wordt gedragen. De dames kakelen en gillen terwijl ze de veel te grote bank proberen te stationeren. Martien weet niet waar hij het zoeken moet, de radeloosheid druipt van zijn gezicht en je ziet hem gillend gek worden. Nou Martien, dan weet je ook eens hoe de kijker zich voelt tijdens een aflevering van Chateau Meiland.

Niet in één bed

Door alle chaos zou je bijna vergeten hoe je eigen bed eruitziet. Als Erica Meiland haar bed ontwaard op de slaapkamer van Martien en de verhuizers aangeeft dat het desbetreffende bed naar háár slaapkamer moet, slaat de paniek wéér toe bij Martien. ‘Welnee meid, dat is mijn bed!’, roept hij uit. Waarop Erica antwoordt: ‘Nee Martien, ik weet zeker dat het mijn bed is!’ Martien geeft zich niet gewonnen en bijt van zich af: ‘Nee Erica, weet je nu niet eens hoe je eigen bed eruitziet?’ Dat weet Erica w en na veel gesteggel over en weer moet Martien dan toch bekennen dat het bed van Erica is. Top, is dat ook weer uit de wereld, want zoals Martien al zei: ‘Onder één dak met Erica vind ik prima, maar ik ga niet in één bed met haar.’ Lijkt me voor iedereen, zowel binnen Chateau Meiland als daarbuiten, fijner.

Beeld bron: Still Tv SBS 6 / TALPA

Klik hier om naar alle artikelen over het programma Chateau Meiland te gaan.

Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!

Sandy

Sandy Eireiner is tv-recensent, redacteur, sarcastofiel, badass granny en soms gewoon zichzelf.

Related Posts

Related Posts