Martien en Erica Meiland graven in Chateau Meiland een gat voor het zwembad.

Bericht: Chateau Meiland: Geef die vrouw toch eens een knuffel!

Chateau Meiland 2022

Erica Meiland schijnt het zo gewild te hebben. ’De dood is reality, Chateau Meiland is  reality tv, dus zenden we de uitvaart en de aanloop ernaartoe uit.’ Ik heb het uiteraard over het overlijden van mevrouw Renkema, de moeder van Erica. Voor mij persoonlijk een no go. Dat je er aandacht aan besteed lijkt mij, om bovengenoemde reden niet meer dan normaal. Maar moest dat nu zo uitgemeten worden? Is er dan helemaal niets meer dat privé mag blijven? 

Geven en nemen

Wanneer er twee graafmachines druk zijn met het graven van een gat, word ik daar toch een beetje melig van. Voor de lezers die deze aflevering niet gekeken hebben: Ik heb het over het gat voor het zwembad. Veel ironischer kun je het bijna niet maken. Oh wacht even toch wel, Martien Meiland heeft het nota bene ook nog over rouwnagels sinds hij heeft besloten tuinieren heel leuk te vinden.

Mevrouw Renkema is 93 jaar oud geworden, van wiegendood kunnen we dus niet meer spreken, maar leeftijd is uiteraard totaal ondergeschikt bij het verliezen van een dierbare. Het verdriet is groot bij de familie Meiland, maar Martien vat het op z’n Martiens mooi samen: ‘God geeft en God neemt.’ 

Feit is wel dat ik met de gebakken peren zit. Mijn nogal sarcastische manier van schrijven loopt ernstig gevaar bij zoiets allesomvattend verdrietigs, wat tot flinke imagoschade zou kunnen leiden. Het valt niet te negeren en ik verlang haast terug naar saaie afleveringen met slechts klusperikelen en geschreeuw in Chateau Meiland.

De frituurpan aan

Erica en Montana Meiland zoeken een mooie rouwkaart uit en buigen zich over de gastenlijst en catering, terwijl Martien Meiland druk bezig is met het nieuwe zwembad. Het leven gaat door. Wanneer blijkt dat de uitvaart in plaats van ’s morgens pas later op de middag kan plaatsvinden, draagt hij echter zijn steentje bij. 

Terwijl Erica Meiland aan de telefoon de wensen voor de uitvaart bespreekt, roept Martien zonder geluid ‘bitterballen!’ Alsof hij een spelletje Hints aan het spelen is voorziet hij de stille roep van gebaren die een bitterbal moeten uitbeelden. Ik ben het niet vaak met hem eens, maar wijn en bitterballen zijn nu eenmaal altijd een goede keuze. In voor én tegenspoed.

Waarom?

Terwijl Erica een foto van haar moeder uitzoekt voor op de kist zoekt Martien Meiland online naar wastafels en lijkt wat geagiteerd dat hij daar steeds bij wordt gestoord en verplicht foto’s moet beoordelen. Het verbaast mij dat ik geen enkele keer ook maar iets van genegenheid bespeur. Geef die vrouw toch eens even een knuffel. Ik schat haar heus niet in als de meest lijfelijk ingestelde vrouw, maar verdorie haar moeder is net overleden man!

Wanneer dochter Maxime Meiland naar het uitvaartcentrum gaat om een laatste blik op oma te werpen, is daar godzijdank geen camera bij. Helaas wel geluid en mijn hemel wat voel ik mij, ondanks dat er niets te zien is, een pottenkijker. Dit is iets intiems en zou in de privésfeer moeten plaatsvinden, waarom moet ik getuige zijn van zo’n persoonlijk moment?

Geen koek

Gelukkig kunnen Leroy en Martien zich even onttrekken aan de verdrietige situatie in Chateau Meiland, want Leroy moet zijn trouwkostuum gaan doorpassen. De verkoper heeft geleerd van de ‘droge lap’ situatie tijdens hun vorige bezoek en er staat voor Martien een lekker bakkie koffie klaar. De verkoper heeft waarschijnlijk gedacht: ‘Mij naai je geen tweede keer met een camera op mijn bakkes.’ Martien zou Martien echter niet zijn als hij niet toch iets te zeiken had. Er is geen koekje bij de koffie. Ja je leest het goed, geen koekje! Armoe troef. 

Het kostuum wordt goedgekeurd, maar wel met de kanttekening dat de pantalon te kort is afgespeld volgens Martien. ‘Dat heet hoog water!’, roept hij verbolgen uit. De verkoper probeert hem ervan te overtuigen dat de lengte perfect is. Leroy, kijk even heel goed wat je schoonvader aan zijn kont heeft hangen en trek dan wijs je eigen plan jongen. 

Jip en Janneke

Op de dag van de uitvaart heeft Martien Meiland nog even een ‘Marktplaats klantje’ voor een tafeltje. Life goes on in de overtreffende trap. Ik zou er de kracht niet voor hebben op zo’n dag. Op geen enkele dag trouwens, want ik haat vreemd volk over de vloer die in het ergste geval nog proberen af te dingen als ze al op de voordeurmat staan, terwijl je allang een overeenkomst had bereikt met elkaar. 

Geen stress, want Martien heeft ‘sprays voor onder de oksels.’ De niet immer in Jip en Janneke taal sprekende populatie noemt dat deodorant. Al vermoed ik dat heel veel meer mensen daar nog nooit van gehoord hebben, gezien de luchten die mij geregeld kotsmisselijk maken in openbare ruimtes. 

Als dat maar goed gaat

Als tijdens de afscheidsdienst voor mevrouw Renkema blijkt dat de familie de kist zelf draagt, zakt de moed mij in de schoenen. Ik zie in gedachten al voor me hoe Martien Meiland zijn hoge gilletjes eruit gooit als hij grip op de kist dreigt te verliezen. Godzijdank blijft het bij ‘Ohhhh wat zwaar!’ Wanneer ik buiten de camera om een knal hoor, ben ik even bang dat ze de hele kist hebben laten donderen. Gelukkig bleek het achteraf ‘slechts’ te gaan om een deurpost die bedroevend in de weg stond. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben gek op leedvermaak, maar er is een grens.

Klik hier om naar alle artikelen over het programma Chateau Meiland te gaan.

Steun Tv-Vrouw door ons te volgen op social media ❤️

Heb je deze aflevering van Chateau Meiland met de begrafenis van de moeder van Erica Meiland gemist? Kijk het hele seizoen van Chateau Meiland 2022 terug op NLziet.

Beeld bron: Still Tv SBS 6/ Talpa

Sandy

Sandy Eireiner is tv-recensent, redacteur, sarcastofiel, badass granny en soms gewoon zichzelf.

Gerelateerde berichten

Ook interessant