Ik had het nooit zo op Rutger Castricum, maar na het zien van aflevering 7 van De Gevaarlijkste Wegen … nog steeds niet. Wat het is met die man weet ik niet. Het zal ongetwijfeld een aardige vent zijn, maar ik voel er gewoon helemaal niks bij. Hij irriteert mij niet, hij maakt mij niet aan lachen, hij zet me niet aan tot nadenken en raakt mij in de verste verte niet. Gewoon echt helemaal niks. Van De Gevaarlijkste Wegen deelneemster Roxane Knetemann had ik eigenlijk nog nooit gehoord, maar na een uurtje naar haar te hebben gekeken tijdens een rondje Marokko kan ik concluderen dat het leuke frisse meid is.
De Gevaarlijkste Wegen van Marokko
Deelnemers Rutger Castricum als Roxane Knetemann vonden De Gevaarlijkste Wegen volgens eigen zeggen ‘een leuke ervaring’. Hartstikke fijn voor ze, dat meen ik oprecht, alleen ik zat na een kwartier al wortel te schieten en probeerde hoop te houden dat het nog wat pittiger zou worden. Dat werd het in mijn beleving niet. Het leed dat tv-columnist heet. Gelukkig heb ik wel enorm genoten van Marokko, wat een adembenemende omgeving waar ze doorheen reden over de gevaarlijkste wegen.
Het benam Rutger Castricum ook behoorlijk de adem, maar dan niet zozeer vanwege de schoonheid van het land. Meer de route over de smalle bergweggetjes met diepe afgronden als hij opzij keek. De angst droop hier en daar gewoon van zijn uitgestreken hoofd. Begrijp mij niet verkeerd, ik probeer hem geenszins belachelijk te maken, want ik had in zijn plaats waarschijnlijk niet eens ingestapt.
Rutger Castricum en Roxane Knetemann doen het samen
Alleen al tijdens het kijken naar het programma De Gevaarlijkste Wegen trek ik onophoudelijk strak in mijn stoel en ‘oe’ en ‘ah’ ik wat af. Afschuwelijk in de grootste zin van het woord. Als ik dan toch al met het mes op mijn strot, gedwongen zou worden om zo’n route af te leggen dan heel graag alleen.
Ik heb een diepgewortelde hekel aan meerijden en een nog grotere hekel aan bijrijders. Om te beginnen is de bijrijdersstoel bezet als er iemand meerijdt. Dat klinkt logisch, maar vind ik fakking irritant, want ik mis dan de plek waar mijn spulletjes horen te liggen. Zonnebril, mijn lippenstift, flesje water… ik bedoel waar laat je die zooi?
Vervolgens moet je praten en dat hoeft op zich geen ramp te zijn, maar ik bepaal liever zelf wanneer ik daar zin in heb. Het valt soms nog wel te tackelen door de muziek gewoon wat harder te zetten, maar helemaal eraan ontkomen doe je niet. Ik rij liever alleen. Lekker muziek luisteren die ik fijn vind, vloeken op alle medeweggebruikers of kilometers lang quality time met mijn twisted brein. Heerlijk!
De deelnemers kwetteren er op los
Dat het nog erger kan zien we in De Gevaarlijkste Wegen. Met een ‘vreemde’ vier dagen in de auto zitten en over allerlei enge weggetjes rijden terwijl je, je gewoon wil kunnen concentreren. Een camera op het dashboard waardoor je een soort van leuk over wilt komen en naar alle waarschijnlijkheid ook nog de opdracht van de productie om de gesprekken een beetje diepgang te geven. Dat is toch de hel?
Rutger Castricum en Roxane Knetemann deden het alsof het allemaal niet zo moeilijk is en kwetterden er lekker op los tijdens De Gevaarlijkste Wegen. Er zat een lach, een traan en angstige momenten in de aflevering en Powned zal uiterst tevreden zijn geweest tijdens het monteren. Per saldo is iedereen dus happy, behalve deze ietwat teleurgestelde columnist. Mijn moeder zou zeggen: ‘Had je maar een vak moeten leren!’ Beter zegt ze niks, anders mag ze nooit meer met mij meerijden.
Klik hier om naar alle artikelen over het programma De Slechtste Wegen te gaan.
Steun Tv-Vrouw door ons te volgen op social media ❤️
Heb jij aflevering 7 van De Gevaarlijkste Wegen 2023 met deelnemers Rutger Castricum en Roxane Knetemenn in Marokko gemist? Op NLziet kan je de avonturen van de deelnemers van De Gevaarlijkste Wegen seizoen 7 terugkijken.
