In Winter Vol Liefde laat Nienke een verborgen talent zien, gooit Antine alles in de strijd, komt bij Barbara de stoom uit haar oren en verstoord Mark het liefdesnestje van Judith en Bart. Kortom, het is weer een bewogen aflevering. Hoog tijd om even bij te praten.
Heeft Winter Vol Liefde deelneemster Nienke haar roeping gemist?
Als Jorik aan Nienke vraagt hoe ze vindt dat het gaat, komt er een response die net zo wazig is als de gastheer zelf. De jongedame antwoordt: ‘We gaan nu zo, maar als er dan iemand bij komt, gaan we dan zo of blijft het zo of gaan we zo?’ Niet zozeer het uitgebreide vocabulaire van Nienke, maar met name haar bewegingen maken een diepe indruk op mij. Net als ik op het punt sta om mijn veiligheidsgordel vast te maken en het tafeltje voor me in te klappen, herinner ik me dat ik niet in een vliegtuig zit dat op het punt staat om te vertrekken. De handbewegingen van Nienke zien er namelijk exact hetzelfde uit als een stewardess die uitlegt waar de nooduitgangen van het vliegtuig zijn. Enigszins teleurgesteld klim ik uit mijn fictieve vliegtuig, neem in gedachten afscheid van het droombeeld van een welverdiende zonvakantie in Portugal en keer terug naar de realiteit.
Dat had ik echter beter niet kunnen doen, want de realiteit is keihard. Bijna ondraaglijk zelfs. Op televisie zie ik Antine verkleed als kinderheld Gizzy door de beeldbuis dansen. In een robuust groen pak danst ze op horkerige wijze een soort Oostenrijkse Horlepiep. Mike kijkt vol trots toe. Zijn wangetjes hebben de kleur rood die alleen kleine kindjes hebben als ze een handje pepernoten krijgen van Sint en Piet. Ik verlang terug naar mijn denkbeeldige vliegtuig om aan dit beeld te ontsnappen.
Antine in een Gizzy outfit blijkt onweerstaanbaar voor Mike
Als je denkt dat de Hoempapa van Antine het meest gênante moment is uit deze aflevering uit Winter Vol Liefde, dan heb je het mis. Daar kom ik al gauw achter als later in de uitzending Mike en Gizzy knus saampjes in het zwembad zitten. Het aanhalige geslijm van de twee pubers doet de gepofte aardappels van mijn avondeten voor een tweede maal poffen. De brokjes fijngekauwde en inmiddels vol maagzuur gezogen aardappel komen nog net niet uit mijn neusgaten, maar dat er een aardige hoeveelheid aardappelzetmeel in mijn voorhoofdsholte is geschoten is zeker.
Waarom roept het geplak van Mike en Antine zoveel weerstand op, terwijl juist het beeld van een zoenende Judith en Bart zo ontzettend vertederend is? Hebben jullie dat ook? Op de een of andere manier kijk ik niet graag naar het gevrij van Mike. Het voelt een beetje alsof ik naar m’n kleine broertje zit te kijken die zijn vriendinnetje aflikt. Zoiets wil je niet zien. Laat hem dat alsjeblieft op zijn kamer doen. Met de deur op slot als het even kan.
Ik moet overigens bekennen dat ik geen jonger broertje heb, maar als mijn 75-jarige moeder er onverhoopt nog eentje in haar baarmoeder verstopt zou hebben, dan zijn de beelden van een kleffende Mike en Antine genoeg om voor een abortus te pleiten.
Hoe gaat het met de andere deelnemers van het liefdesprogramma?
Wellicht is het verstandig om snel over te gaan op een ander onderwerp, want voorgaande alinea is een klein tikkeltje op het randje. Gelukkig weten de lezers die mij al wat langer kennen dat het niet serieus bedoeld is. Ik ben nu eenmaal de stuntelige olifant in de porseleinkast der columnisten.
Eens even kijken over welke deelnemer van Winter Vol Liefde we van gedachte kunnen wisselen zonder op gevoelige tenen te trappen. Barbara die klaagt dat Maarten een oude kerel is? Tja, het was niet zo’n handige actie van de gastheer om te vergeten dat haar ex is overleden. Je zou bijna kunnen zeggen dat zijn vergeetachtigheid duidt op een cognitief gebrek uit de symptomen van de verzamelbak dementie. Echter iets schrijven over een deelnemer die terminaal is, dat is ongeveer net zo veilig als de kerncentrale in het Zeeuwse Borsele aflikken. Dan houd ik mijn tong toch liever even binnenboord.
Zal ik iets schrijven over Jan? Nee, dat is zielig. Die man is al bijna heel vorige week het lijdend voorwerp van de columns geweest. Daarnaast toont Jan in deze aflevering van Winter Vol Liefde eindelijk een beetje zelfkennis door toe te geven dat hij kortaf tegen Yan is geweest. Waarschijnlijk is dat staaltje zelfreflectie van korte duur, maar toch. Het is belangrijk om gewenst gedrag positief te belonen. Net als bij de hondjes van Pavlov. Heeft iemand misschien een brokje voor Jan?
Liefdesnestje Judith en Bart ruw verstoord
Laten we het veilig houden en het artikel van vandaag afsluiten met tortelduifjes Judith en Bart. Wat zijn ze verliefd. Met het vertrek van Sarike staat niets ze in de weg om een lekker partijtje te rollebollen, dus besluit de cameraploeg van het programma om wat roet in het eten te gooien. Alles voor de kijkcijfers tenslotte. Met stevige stappen komt een bebaarde Lucky Luke gestalte het erf opgelopen. Het paard is hij vergeten, maar aan zijn wijdbeense passen te zien heeft Mark dat zelf nog niet door. Wellicht zat zijn zwarte hoed voor zijn ogen. Hopelijk heeft hij wel snel in de gaten dat er een romance is opgebloeid tussen Judith en Bart. Het zou sneu zijn als hij zijn charmes voor noppes in de strijd gooit. Dan kan hij beter op date gaan met een zekere ‘stuntelige olifant’, want ondanks zijn O-benen en maffe hoedje vind ik hem stiekem wel erg leuk.
Beeldbron: Still TV RTL4
