Een Huis Vol
We maken kennis met familie Zeldenrust uit Een Huis Vol. Pa Jozua doet zijn naam ‘Zeldenrust’ geen eer aan, want hij blijkt als schipper twee weken per maand weg te zijn. Moeder Jantina Zeldenrust staat er dan alleen voor met haar acht bloedjes van kinderen. Vier jongens en vier meiden die allen een naam hebben die begint met een ‘J’. Ik vind daar iets van, maar aangezien ik niet over alles wil zeiken gaan we het daar verder niet over hebben.
Een huis vol barokprintjes
Mijn oog lijkt zich maar op één ding te kunnen richten en dat is de overdaad aan ‘barokprintjes’ die doorgevoerd zijn in werkelijk alles bij de familie Zeldenrust. Van behang tot vloerbedekking tot aan de geboortekaartjes aan toe. Het is bijna knap. Ik heb geen idee waar die rare focus op interieur nu ineens vandaan komt bij mij, maar kan iemand mij vertellen waarom het gehele appartement van de familie Cudogham lijkt te bestaan uit platen geperst hout? En als we dan toch bezig zijn, waren de wollen giletjes on sale of wordt de familie Cudogham gesponsord door de ‘wolletjes-fabrikant’?
Als je maar geen scheten laat
Het is voorjaarsvakantie, dus alle families met een huis vol gaan een dagje de hort op. Nou ja bijna alle families. Pa en moe Buddenbruck hebben besloten even een dagje samen op stap te gaan. Ze gaan, onder andere, naar een ‘relatie reading’. Ja, ik dacht precies hetzelfde als wat jij nu denkt. Het zou voor mijn hele gestel écht heel fijn zijn als iemand me gerust kon stellen, door mij te vertellen dat dit medium eigenlijk gewoon een typetje is van Elise Schaap. De maag van het medium rommelt als een malle. Schijnt normaal te zijn als ze haar gidsen aanroept. Rob vindt het geen probleem, als ze maar geen scheten gaat laten.
Ik moet bekennen dat ze wel heel goed is in dat wat ze doet. Ze legt binnen no time de vinger op de zere plek bij Thaila. Op de vraag of Thaila weleens last heeft van lage rugpijn antwoord deze bevestigend. Zelfs ik ben onder de indruk. Elf kinderen baren en dag in, dag uit achter hun vodden aanrennen kan hier uiteraard niets mee van doen hebben.
Niet jengelen maar praten
De familie Cudogham gaat een dagje snowboarden. Niet dat ze voornemens zijn ooit op wintersport te gaan, hell no! Nee, het gaat om het ervaren van nieuwe dingen. Oh wacht even… wat zegt Iven nu? Misschien toch een keer naar Winterberg. Al is het alleen maar voor de samenhorigheid. Dezelfde samenhorigheid die ver te zoeken is als Oos, de kleinste maar meest aanwezige telg van de familie, een partij drama de piste opslingert omdat hij nog te klein is om te mogen snowboarden. Een hoop theater en gejank verder krijgt hij uiteraard toch zijn zin. Volgens Iven Cudogham is dat opvoeden: ‘Niet jengelen maar praten.’ Ben ik de enige die nu confused is?!
Familie Jelies gaat op pad
Bij de familie Jelies wordt niet gejengeld. Die gaan een dagje Christelijk Escapen. Dat zou je kunnen lezen als dat ze het geloof een dagje willen ontvluchten, maar niets is minder waar. De Jelies nemen God mee. En broodjes. En hun enthousiasme. Janneke Jelies blijkt en passant ook nog hairstylist te zijn bovenop op al haar andere kwaliteiten. Heel even raakt ze een tikkie van haar stuk bij het avondeten. Janneke wil het overzichtelijk houden en de kinderen laten kiezen tussen poffertjes of een kale pannenkoek. Jammer maar helaas. Ze willen tomatensoep en pannenkoeken met kaas. Janneke zou Janneke niet zijn, als ze ook hier niet weer een positieve draai aan geeft. Ze gaan maar zo weinig uit, vooruit maar een keertje. Johan is het met haar eens. Zeker als hij zich hardop bedenkt dat er over een jaar of wat nog veel meer opvreters, in de vorm van aanhang, bijzitten aan tafel.
Beeld bron: Stijn Ghijssen KRO/NCRV
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Een Huis Vol te gaan.
