Five Days Inside
Terwijl Eddy Zoëy tijdens de opname van Five Days Inside er tegenop kijkt om vijf dagen te verblijven in het Ronald McDonald Huis, zit ik mij erover te verbazen dat ik niet eens weet dat één van de elf huizen in mijn eigen woonplaats gevestigd is. Schandalig misschien, daarentegen ben ik maar wat blij dat ik geen mensen in mijn dierbare kring heb met ernstig zieke kinderen (ik klop ondertussen toch maar even af op de vurenhouten salontafel van mijn vriend).
Het Ronald McDonald Huis biedt ouders een tijdelijke woonplek aan op vijf minuten loopafstand van het Radboud UMC Amalia kinderziekenhuis in Nijmegen. Op die manier kunnen zij hun zieke kind(eren) meerdere keren per dag opzoeken. Het huis bevat 23 kamers, bijzonder mooie ingerichte woonkamers en een riante keuken. Het is dat ik al een woonruimte heb, maar ik kan niet ontkennen dat ik met een ietwat schuin oog naar dit interessante optrekje kijk.
Ernie
‘Ik ben Ernie’ hoor ik een dame zeggen, terwijl ze een ‘handstoot’ geeft aan onze Eddy Zoëy als hij met het team van Five Days Inside binnen stapt. Ik beweeg mijn hoofd vluchtig van links naar rechts, alsof er een mug in mijn oor zoemt en vraag me af of ik naar Five Days Inside kijk of naar Sesamstraat. Dan zie ik haar naam in beeld verschijnen. ‘Ja, ik heb ’t goed verstaan’, al schrijf je het een stuk hipper. Noem me old fashioned, maar bij ‘Ernie’ zie ik meteen een pratende oranje pop voor me die zichzelf maar blijft herhalen. ‘Bert, ik versta je niet, er zit een banaan in mijn oor’.
Maar goed, tegenwoordig zijn jongensnamen de nieuwe meisjesnamen en andersom. En hoe meer ‘buitenlands’ je naam klinkt, hoe meer Nederlands je eigenlijk bent. Ernie blijkt Erny te zijn en ondanks haar unieke naam, mag ik haar wel. Ze weet mij te raken met haar passie voor het creëren van een fijne, rustige plek waar ouders kunnen opladen tijdens een heel heftige periode in hun leven. En dat zonder een banaan in hun oor te proppen…
Hoeveel vingers heb jij aan je hand?
In deze aflevering van Five Days Inside ontmoeten we Evi en Vajén, die beide te maken kregen met Volvulus. Een aandoening waarbij een gedeelte van de darm om zijn eigen as draait. Hierdoor kan de voeding niet meer door de darm bewegen, de bloedtoevoer stopt en de darm sterft binnen een paar uur af. Het klinkt bijzonder pijnlijk. Alleen al de gedachte hieraan, laat mijn maag omdraaien. Dat blijkt trouwens ook een aandoening te zijn, maagtorsie. Kortom, je mag van geluk spreken als je gezonde kinderen hebt. Wat bestaat er een enorm scala aan akelige ziektes. Ik heb diep respect voor mensen in de verpleging. Je zou het allemaal maar moeten weten. Ik ben al blij als ik aan kan wijzen waar m’n navel zit.
De neus in de handdoek gooien
Francis en René zijn bevallen van een tweeling die 11 weken te vroeg geboren is. Hoewel Francis nog kan lachen, probeer ik mij in te beelden hoe ik het zou vinden als mijn twee pasgeboren baby’s in het ziekenhuis zouden liggen en ik ze niet 24/7 kan vasthouden. Wat moet dat ontzettend zwaar zijn voor de kersverse ouders. Gelukkig mogen Francis en René elke dag langskomen en krijgen ze hun eigen super schattige, ienieminie baby’s in hun handen. Ze mogen ook nog eens een handdoekje afgeven met lichaamseigen sappen om zo meer te bonden met hun kleintjes. Ik mag hopen dat papa het handdoekje niet onder zijn oksels heeft geveegd.
Gedurende deze RTL uitzending begin ik toch steeds meer sympathie voor Eddy Zoëy te krijgen. Hoewel ik in de eerste aflevering nog wat aftastend was. Ik moest even afwachten wat voor een vlees we in de kuip zouden hebben, maar in deze aflevering van Five Days Inside zie ik een betrokken en hartelijke vent. Eddy is niet bang om een inkijkje te geven in zijn eigen leven. Met zijn kekke rode schoenen heeft hij helaas ook het pad der vroeggeboorte van zijn kind doorlopen.
Rust in machteloze tijden
Terwijl Iska in één van de vier speciale huiskamers van het ziekenhuis zit uit te leggen dat haar kindje van 14 maanden een groep A-streptokokken bacteriële infectie heeft, hoor ik haar ook zeggen dat het Ronald McDonald Huis ‘ontzorgt’ en ze kan ontspannen. Zelf had ik het niet erg gevonden als ze nog een heerlijke geurend kruidenbad hadden toegevoegd aan de slaapkamer, maar het geeft aan hoe belangrijk dit huis voor ouders is. Chapeau voor de 130 vrijwilligers die dit onder andere voor elkaar weten te krijgen.
Ook Jos en Melonie hebben het belang van het Ronald McDonald Huis ervaren. Zodanig, dat ze na het overlijden van hun dochtertje, in plaats van bloemen, donaties aan de mensen om hen heen hebben gevraagd. De flappen die op tafel staan te pronken, kunnen – ondanks dat we ze allemaal kunnen gebruiken voor de aanstaande energierekening – absoluut geen betere bestemming krijgen dan het Ronald McDonald Huis.
Wanneer Eddy Zoëy na het afscheid nemen naar zijn auto loopt, zegt hij: ‘Ik ga zelf naar m’n kids toe en die ga ik harder knuffelen dan ooit.’ Groot gelijk heb je kerel!
Beeld bron: Still Tv RTL 5
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Five Days Inside te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
Heb je deze aflevering van Five Days Inside in het Ronald McDonald Huis Nijmegen gemist? Kijk dan gauw terug op Videoland.
