Five Days Inside 2022
Eddy Zoëy gaat five days inside bij de tbs-kliniek voor Langdurige Forensisch Psychiatrische Zorg van de Pompestichting. Hier verblijven mensen die in een reguliere tbs-kliniek niet behandelbaar blijken en nog een te groot gevaar vormen om terug te keren in de maatschappij. Eddy vertelt eerlijk dat hij voor deze aflevering even goed achter zijn oren heeft moeten krabben. Is het wel veilig om hier een kijkje te nemen? Of heeft de cameraman zo meteen een mes uit zijn achterhoofd steken? Want laten we eerlijk zijn, is dat niet de eerste gedachte die bij je opkomt als je denkt aan tbs’ers?
Hamertje Tik
Ik zal bekennen dat ik niet als een blanco blaadje naar deze aflevering van Five Days Inside zat te kijken. Zeker toen er voor de zoveelste keer een alarmknop werd uitgedeeld, cirkelden er meerdere scenario’s rond in mijn hoofd. Ik bereidde me al voor op een gewelddadig scheldkanon en woest maaiende, grijpgrage handen. De houtbewerkingsplek op dit terrein vind ik dan ook vrij gewaagd voor bewoners die hier niet voor hun zweetvoeten zitten.
Als ik graag mensen zou vermoorden, dan zou ik met alle liefde de decoupeerzaag een nachtje laten werken. En een hamer met wat spijkers leent zich goed voor wat real life Hamertje Tik. Als die vervelende begeleider nog één keer haar mond opentrekt, dan kan ik die prima met haar vingertjes aan de tafel vastspijkeren.
Je schijt niet in je eigen nest
Dat er meerdere keren per dag geteld wordt of de voorraad stanleymessen nog klopt, lijkt mij dan ook meer dan verstandig. Toch geeft zorgmanager Elsbeth aan dat de bewoners belang hechten aan creatieve dagbesteding. Zoals zij het mooi zegt: ‘Je schijt niet in je eigen nest’. Hiermee geeft ze aan dat de bewoners liever niet hun eigen glazen ingooien. Vanaf het moment dat ik de diamond painting steentjes in de aflevering zie, komt mijn verbeelding wat meer tot rust. Wie is daar tijdens de corona lockdowns zijn dagen niet mee doorgekomen?
Vaardigheden
Wat de 93 bewoners voor hun verblijf bij de Langdurige Forensisch Psychiatrische Zorg tbs-kliniek van de Pompestichting allemaal hebben uitgevreten, is iets waar ik met gespitste oren op zit te wachten. Dat vervolgens bewoner Kees deze fantasierijke luchtbel meteen weer kapot prikt, neem ik hem niet in dank af. ‘Is voor de groep niet belangrijk’, krijg ik te horen. Nou Kees, als ik die praatgrage begeleider te grazen wil nemen, dan moet ik wel weten welke bewoner mij hierbij kan helpen. Het gaat er toch om degene met de beste vaardigheden in te zetten of niet? Het is in ieder geval fijn om te weten dat Kees bij de wasserette werkt. Ik heb geen zin om wekenlang met bloedspetters rond te lopen.
Vertrouwen geschaad
Dat sommige bewoners zichzelf niet vertrouwen in het bijzijn van anderen en er daarom voor kiezen de rest van hun leven in de tbs-kliniek van de Pompestichting te blijven, kan ik mij voorstellen. Ik vertrouw mijn eigen gedachtes op dit moment ook niet helemaal. Je weet nooit wat voor een aap er uit mijn mouw komt rollen als ik buiten vrij rondloop. Ik kan me wel vinden in de persoonlijke benadering van deze kliniek: ‘dat we ze laten zijn zoals ze zijn’. Tijdens die tweejaarlijkse afspraak bij de rechtbank, ga ik mij ook zeker niet anders voor doen dan dat ik ben. Ze doen het er maar mee.
Wie geef jij een kans?
Eddy Zoëy heeft trouwens als presentator van Five Days Inside eigenlijk ook zijn roeping gemist. Wat heeft die man een geduld en wat stelt hij goede vragen. Een geboren begeleider als ik het zo mag zeggen. Gelukkig lukt het onze Sherlock Holmes om wat achtergrondinformatie op te sporen. Met klapperende oren hoor ik aan dat veel bewoners een niet al te gezellige jeugd hebben gehad. Misbruik, drank, drugs, verwaarlozing, verkrachting en driftbuien is wat er zo hier en daar naar voren komt. Zorgmanager Chantal geeft aan dat we vergeten dat deze mensen vaak ook slachtoffer zijn. Zij hebben zoveel ellende meegemaakt in hun jeugd, dat ze op latere leeftijd de bocht uitvliegen.
Ik vind het schrijnend om te zien dat Eddy in Five Days Inside bewoners spreekt die aangeven bang te zijn om ‘naar buiten te gaan’. De angst heerst dat het weer mis gaat en ze terugvallen in ‘oud gedrag’. Ik neem mezelf in elk geval voor om niet iedereen zomaar over één kam te scheren, want het is allemaal niet zo zwart/wit als we in eerste instantie denken. Wat vind jij hier eigenlijk van? Zou jij een tbs’er een tweede kans geven als je zijn of haar hele verhaal zou kennen?
Beeld bron: Still TV RTL 5
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Five Days Inside te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
- Five Days Inside: Confronterende gedachten
- Five Days Inside: Grote zorgen om kleine mensen
- Five Days Inside: Je bent zoveel meer dan je ziekte
- Five Days Inside: Geraldine Kemper beeldt formaat claustrofobie uit
- Five Days Inside: Emoties, je grootste vriend of je ergste vijand?
- Five Days Inside: Een rode knop voor de veiligheid
- Five Days Inside: De meppende man in de ban
Heb je deze aflevering van Five Days 2022 Inside met Eddy Zoëy gemist? Kijk dan terug op Videoland