Kopen zonder kijken
Het was in 1972 dat een klein meisje met rode vlechtjes de boel op de Nederlandse televisie eens flink kwam opschudden. In haar thuisland scheurde ze al wat langer rond op de buis, maar hier moest men nog even wennen aan haar onstuimige karakter. Minstens zo onstuimig komen deelnemers Jeroen en Carlijn de huiskamer binnen gedenderd in deze aflevering van het programma Kopen zonder Kijken. Ze zijn op zoek naar een ‘Pipi Langkous huis’. Nou lieve mensen zoekt en gij zult sneller vinden dan u denkt. Jullie zoeken geen ‘Villa Kakelbont’, maar jullie zijn het in hoogst eigen persoon. Helmpjes op en stuiteren maar. Off we go.
Lucht happen
Kopen zonder Kijken presentator Martijn Krabbé trotseert met gevaar voor eigen leven de ‘racebaan’ waaraan het huidige huis van Jeroen en Carlijn in Utrecht gelegen is. Maar achter de voordeur komt hij pas écht in de verkeerschaos terecht. Binnen één minuut hebben deze mensen elkaar al zes keer onderbroken. Voordat ik het door heb ben ik hyperventilerend naar adem aan het happen om de ononderbroken woordenstroom van deze twee te compenseren.
Gelukzoekers
Ze zijn op zoek naar een huis met een verhaal en een ‘gniffel’. Een unieke tent, maar dan zonder ‘Kakelbont’ inrichting. Die moet namelijk gewoon industrieel en modern zijn. Oké, een doodsaai verhaal, met een kleurrijk omhulsel en twee hysterische karakters dus. Maak me gek. Makelaar Alex doet een vaderlijke poging om de Kopen zonder Kijken deelnemers tot bezinning te brengen. Geluk zit ‘m niet in de buitenkant van een huis. En jullie kakelen al meer dan genoeg. Het stel knikt braaf, maar Jeroen is allerminst blij met dit advies. Wie denkt die makelaar wel dat hij is? Jeroen moet toch gewoon zijn ideaalbeeld kunnen naleven? Hij is toch niet voor niets met een gouden lepel in zijn bakkes geboren? Tegenslagen zijn er om door Kopen zonder Kijken kanjers Alex en Bob overwonnen te worden dus hup aan het werk.
Ook aannemer Bob doet in deze aflevering nog een poging om de Kopen zonder Kijken deelnemers te laten landen op de echte wereld. Hij is niet gevoelig voor de gemakzuchtige vleierij waarmee de wensen over zijn schutting worden gepleurd. Ze kunnen nu eenmaal niet toveren dus ‘get real people!’ En dan liever vandaag dan morgen.
Stedentrip
Na een half jaar vruchteloos hengeltjes uitgooien en een nieuwe poging om het stel aan het verstand te peuteren dat we niet meer in 1986 leven, besluit Alex het anders aan te pakken. Hij sleept ze aan hun haren mee naar de werkelijkheid. Wie niet horen wil moet maar voelen. Misschien een citytrip naar Kiëv om de relativeringsdrift een beetje te prikkelen? Het werd Bunnik. Bijna net zo erg natuurlijk. Onbespreekbaar.
Hou me vast
Na de gebruikelijke extra dineros in het zakje en een zeer ongemakkelijk toneelstukje van de drie smaakmakers van het programma, volgt dan toch het heugelijke nieuws dat het is gelukt. De negatieve sfeer slaat acuut om. Jeroen blijkt niet alleen hard te kunnen praten, maar ook harde knuffels uit de delen. En daar is hij niet zuinig mee. Hij knijpt eerst zijn vrouw tot moes en daarna is Martijn aan de beurt. Bob trekt gauw zijn hand weg en geeft hem een pakkerd. Liever Corona dan gebroken vingers, hij moet nog naar de tekentafel.
Bij het zien van de uiteindelijke woning wordt direct duidelijk waarom dit stel al tien jaar bij elkaar is. Er is niemand anders die de agressieve knuffels van Jeroen zo op waarde kan schatten als Carlijn. Ook haar trommelvliezen trillen vrolijk mee op de oerkreten die hij in haar hoor uitslaat. Martijn heeft zijn lessen getrokken uit de vorige wurggreep en maakt zich vliegensvlug uit de voeten. Maar uiteindelijk blijkt zijn hart niet bestand tegen zoveel intense feestvreugde en laat hij zich toch gewillig omhelzen door Jeroen. Hij blijft een sucker voor de vreugde.
Intens
Als de Kopen zonder Kijken deelnemers na de verbouwing eindelijk binnen mogen kijken, zijn hun ogen zo groot als die van een gemiddelde festivalganger met een pretpil teveel op. Ook het gegil en het gedrag zijn hiermee geheel in lijn. Zelfs de kapstok en de houten laptop voor zoonlief worden van onder tot boven bewonderd en geknuffeld.
Lichtelijk in de war kom ik tot de conclusie dat de deelnemers van deze aflevering niet alleen intens veel praat en intens koppig zijn, maar dus ook intens blij en dankbaar zijn met hun Kopen zonder Kijken huis. Ik besluit dat de aflevering nog het meeste weg heeft van een achtbaan avontuur. Je ergert je blauw aan de drukte in de eeuwig durende rij en vervolgens zit je in dat veel te krappe karretje dat zo tergend langzaam omhoog klimt. Je vraagt je af wat je hier in vredesnaam doet, maar je kan geen kant op. En dan, net op het moment dat je het niet meer had verwacht kiepert dat ding in en rotvaart naar beneden waardoor de vlinders voor even keihard door je buik vliegen. Een langdradig verhaal met een hysterisch happy einde. En dat laatste is ze van harte gegund.
Beeld bron: Still Tv RTL4
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Kopen zonder Kijken te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
