De 37-jarige Olivier en 41-jarige Leontine uit Rosmalen hebben na een roerige periode in hun leven besloten om te verhuizen en roepen de hulp in van Martijn Krabbé en het team van Kopen Zonder Kijken. Een peuter van 2 jaar, ernstig slaaptekort na de geboorte van een premature drieling én meedoen aan een televisieprogramma waarbij je al je centen uit handen geeft. Het lijkt het ultieme recept voor een flinke portie drama…
Hebben Olivier en Leontine hun deelname aan Kopen Zonder Kijken onderschat?
Het antwoord op de bovenstaande vraag is een volmondige JA. Een koopcontract van een nieuw huis tekenen zonder de woning ooit gezien te hebben is zenuwslopend. Al helemaal als je door een cameraploeg in een luguber zwart busje wordt gepropt voor het officiële tekenmoment. Tel daarbij op een ietwat griezelig ogende notaris die qua uitstraling rechtstreeks uit de filmreeks The Godfather lijkt te zijn gelopen. Dat klinkt behoorlijk angstaanjagend, toch?
De stress bij Olivier en Leontine was dan ook goed zichtbaar tijdens de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van Kopen Zonder Kijken. Met name bij de dame des huizes was er sprake van een overvloedige productie van traanvocht. Ik moet bekennen dat de waterlanders van Leontine behoorlijk op mijn zenuwen werkte. Haar negatieve houding ten opzichte van diverse woningen zorgde voor een acute opvlamming in het vileine centrum van mijn schrijversbrein. Dé plek waaruit de meest verdorven sarcastische opmerkingen ontsnappen. Ook wel het duiveltje van de geest genoemd.
Tijd voor wat zelfreflectie
Het was heel verleidelijk om een pittig artikel te schrijven waarbij de emoties van Leontine op de hak worden genomen. Toen ik tijdens het typen van de eerste woorden op het punt stond om een cynische grap te maken gebeurde er echter iets opmerkelijks. Het beroemde duiveltje op de schouder bleek concurrentie te hebben. Plots streek op mijn andere schouder een engel neer die ferme woorden sprak. ‘Wat ben je toch een hypocriete trut’, zei het engeltje. ‘Denk eens even terug aan hoe jij er mentaal aan toe was na je bevalling.’
Auch, daar heeft de engel een punt. Ik was een regelrecht monster zowel tijdens de zwangerschap als bij het ontzwangeren in het eerste jaar na de geboorte van mijn zoons. Hormonen kunnen enorm veel invloed hebben op het gedrag van mensen. Is het wel eerlijk om te spotten met de overdaad aan emoties van Leontine? Slapeloze nachten in combinatie met het zorgen voor een dwarse peuter en drie huilbaby’s zouden zelfs Moeder Teresa nog transformeren in een labiele heks.
Projecteren we ons verdriet op Leontine?
Ik besluit op onderzoek uit te gaan om te lezen wat de kijkers van Kopen Zonder Kijken op social media schrijven over het tv-programma. Het blijkt dat er best veel mensen zijn die zich groen-en-geel ergeren aan het gejank van Leontine. Wat maakt het toch dat die mevrouw zoveel irritatie oproept? Bij het scrollen door de reacties onder #kopenzonderkijken valt mijn oog op een foto van Martijn Krabbé. De puzzelstukjes vallen ineens op zijn plaats.
Het contrast tussen de onuitputtelijke humor en positiviteit van de doodzieke Martijn en de tranen van Leontine is simpelweg te groot. Maakt dat de deelneemster van het programma een ‘stom mens’? Absoluut niet. Haar emoties mogen er zijn, net als die van jou en mij. Laten we het verdriet om de vreselijke toekomstprognose van Martijn Krabbé niet afreageren op de deelnemers van Kopen Zonder Kijken. Beter genieten we nog even met volle teugen van de prachtige momenten vol humor die Martijn ons schenkt.
Beeldbron: Still TV RTL4
