Oogappels
Het is vandaag opa en oma dag in Oogappels. Een ieder die ze nog heeft gaat in deze aflevering met de oudjes op stap of gaat in ieder geval langs voor bakkie. Voor de één pakt dit beter uit dan voor de ander. Hansje en Lieke vallen met hun gok in de boter, want zij gaan met opa naar het museum. Hij is zo’n hippe opa die lekker met zijn tijd mee is gegaan. Opa vindt alles leuk en is vergeten dat hij zelf in de prehistorie is opgegroeid.
Ergens is er echter toch wat mis gegaan in de opvoeding van zijn zoon Tim. De vader van oogappels Lieke en Hansje, gedraagt zich nog steeds als een oude zeurende doedelzak met slappe armen. Het gezucht en gesteun van Tim is inmiddels oorverdovend. Wat zou ik die vent graag een enorme schop onder z’n zelfbenoemde slappe kont willen geven.
Zorgen om (o)pa
Eric en Chris hebben het ook druk met (o)pa. De oude man woont alleen in een groot huis en kan eigenlijk niet meer voor zichzelf zorgen. Een confronterende verhaallijn waar een ieder van ons voor vreest. Zo makkelijk is het tegenwoordig immers niet meer om een pleegzuster bloedwijn aan je bed te krijgen. Die wijn moet nog net lukken, maar verplegen ho maar. Eric moet er niet aan denken om nog meer zorgen op zijn bordje te krijgen en verbreekt met pijn in zijn hart de relatie met Hannah. Dan weet hij tenminste zeker dat zijn snelle zwemmertjes niet in aanraking komen met de bloedfanatieke eicelletjes van Hannah.
Hitsigheid in de lucht
Pip heeft weinig geluk met haar grootouders vandaag. Zij zijn van het type ‘vroeger was alles beter’ en lijken body shaming te hebben uitgevonden. Een cursusje inlevingsvermogen zou deze twee zure oogappels geen windeieren leggen. Pip laat het verder lekker allemaal van zich afglijden en zit nog steeds met haar hoofd in de wolken bij haar gelovige Jeroen.
Pip besluit, aangemoedigd door Nina, dat het wel eens tijd wordt voor de volgende stap en grijpt Jeroen bij zijn kruis. Gentlemen als Jeroen is duwt hij haar hand subtiel weg. Hij wil nog even wachten. Dat de Here over zijn schouder meeloert helpt natuurlijk ook niet mee. De plankenkoorts slaat Jeroen om de oren. Het is nog lang geen lente, maar toch hangt er hitsigheid in de lucht. Ook Mees laat er geen gras over groeien en zoekt meteen zijn oude liefje Nina weer op. Hij probeert haar te paaien met een patatje. Goeie zet maatje, jong geleerd is oud gedaan.
Moeder Fabi gooit een lijntje uit bij haar fysiotherapeut en ik vraag me af of dit soort grensoverschrijdende, onprofessionele flirterij weleens in het echt voorkomt of alleen in series als Oogappels? Ik bedoel, zit je daar met je theezakjes half open op je knieën, stort hij zijn hele scheiding over je uit en vraagt je zowat mee uit voor een bakkie pleur. Dat kan toch gewoon niet?
Wie betaalt, bepaalt?
Wanneer Lieke net lekker opgeladen is van het bezoek aan haar opa vervalt haar moeder Merel weer in oude patronen. De liefde leek moeders goed te doen, maar de obsessie om haar kinderen te domineren zit toch te diep. Merel is nog van de oude stempel: ‘Wie de studie betaalt, bepaalt’. En het conservatorium daar ga je geen droog brood mee verdienen. Nee Rechten moet je doen, daar is moeders ook zo’n gelukkig mens van geworden.
Ja vriendin, als het zo makkelijk was hadden mijn oogappels van kinderen elke dag wortels met broccoli op een bedje van zilvervliesrijst gegeten, maar zo werkt het nu eenmaal niet. Geloof me, ik heb het ook geprobeerd. Het zijn net mensen hè, die pubers. Niks willoze weekdieren die je alle kanten op kan kneden, maar intelligente adolescenten die zélf willen bepalen welke studie ze gaan volgen. Hier zijn we dus mooi klaar mee mensen, het moet niet gekker worden.
Beeld bron: Mark de Blok
Klik hier om naar alle artikelen over de serie Oogappels te gaan.
