Ik ben geen ochtendmens. In mijn geval betekent dit dat ik in de ochtenduren niet de leukste versie van mezelf ben. Beetje mopperig en slecht aanspreekbaar zeg maar. Geen goed moment om de krant te lezen eigenlijk. Al die ellende die bijna over je heen gekotst wordt, niet te doen. Maar hé, je moet toch een beetje bijblijven om mee te kunnen lullen, dus ik zit aan de keukentafel met mijn bammetje met frambozenjam. Dat trouwens niet zomaar iedere frambozenjam mag zijn, maar alleen die ene van het eigen merk van een bepaalde supermarkt.
AOW
Tijdens het lezen van de krant valt mijn oog op een bericht over een bejaarde man van 80 jaar die voor 17,75 euro aan kaas en vleeswaren heeft gestolen in de supermarkt. Dezelfde supermarkt als waar mijn frambozenjam vandaan komt, maar dat geheel terzijde. De politie had de man aangehouden, waarna de man verklaarde “moeilijk rond te komen van zijn AOW’tje.”
Medelijden
Geen idee waarom, maar ik heb een diepgeworteld medelijden met oude mannen. Altijd al gehad. Ik vind ze aandoenlijk en heb altijd met ze te doen. Gebaseerd op soms helemaal niets, maar op de één of andere manier roepen ze dat bij mij op. Ik ben ook stellig van mening, en besef dat dit waarschijnlijk volledig onterecht is, dat mannen niet alleen achter zouden moeten blijven. Laat ze maar eerst gaan. De dames redden zich wel alleen. Sterker nog die zijn na een huwelijk van 60 jaar wel toe aan rust en lekker ‘hoeren en sloeren’ achter de rollator. Die mannen zijn gewoon niet geschikt om alleen te zijn. Worden ze sip en zielig van. Nee dit zijn geen feiten, dit is mijn verknipte brein, maar krijg het maar eens uit mijn kop.
Jongedame
Ik kan werkelijk al volschieten als ik een oude man alleen boodschapjes zie doen. Check zijn winkelwagentje stiekem. Shit…die is alleen, gezien die ene appel en dat half onsje rookvlees. Voel dan ook onmiddellijk de behoefte hem te groeten. “Goedemiddag meneer!” “Goedemiddag jongedame”. Terwijl ik dit tik komt het besef dat ik oude mannetjes misschien ook wel zo in mijn hart draag omdat ze mij als vijftiger nog jongedame noemen… Misschien is zijn vrouw wel gewoon een dagje naar haar zus in Maastricht en besloot hij om iets lekkers voor zichzelf te halen, maar op dat moment wil en kan ik dat gewoon niet relativeren.
Trouwdag
Ooit in Barcelona, in een knus restaurantje, zat ik met mijn man een hapje te eten toen ik zo’n sip en zielige oude man in mijn linkerooghoek alleen aan een tafeltje zag zitten. Mijn eetlust verdween als donderslag bij heldere hemel en ik fluisterde naar mijn vent “Ach kijk nou hoe zielig, die man zit helemaal alleen te eten.” “Ja dus?” zei mijn altijd empathische echtgenoot. “Jeetje doe eens normaal man, dat is toch in en in triest, zijn vrouw is denk ik overleden en ze kwamen hier waarschijnlijk altijd eten op hun trouwdag. Het is vast vandaag hun trouwdag en om haar te eren is hij toch gekomen.”
Mijn kerel keek me meewarig aan, dipte nog een brok brood in de aioli en zei ”Zou kunnen, maar het zou net zo goed kunnen dat hij haar gezeur even goed zat was en geen zin had in weer paëlla. Zo van, ik heb niet zo’n trek lieverd, ik ga even een rondje over de Ramblas. Om linea recta door te sjokken naar dit restaurantje om in alle rust iets te kunnen eten, waar hij wel trek in heeft.”
Volschieten
Dit is zo’n typisch momentje waarop ik me afvraag “Wie is in vredesnaam die man die tegenover me zit?!” Geen gesprek mee te voeren! Ik heb voor de sier nog een beetje in mijn eten geprikt, maar kreeg geen hap meer door mijn strot. Steeds weer opnieuw moest ik even naar de oude man kijken en steeds opnieuw schoot ik vol. Straks in het hotel mijn dochter maar even bellen. Die snapt mij tenminste! Dat ook zij dan een rotavond heeft, omdat zij ook behept is met dit afschuwelijke verknipte gedeelte in ons brein, neem ik maar voor lief. Het is tenslotte haar vader die het niet wil snappen!!
Mocht mijn man ooit alleen overblijven dan hoop ik, ondanks dat hij niet mee wil gaan in mijn gevoel voor drama, dat er zo’n leuke frisse jonge vijftiger als ik “Goedemiddag meneer” tegen hem roept en dat het dan het hoogtepunt van zijn dag is.
Beeld bron: iStock
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
