Ik vertrek, even weg
Het was in 2019 dat Ronald zijn Janine over de drempel tilde van hun nieuwe verblijf in ‘La douce France’. De wittebroodsweken bleken echter al snel `wittebroodsuren`. Alles aan de woning bleek verrot en de beerput ging open. De put werd gedempt, maar in de eindeloze stroom water in de kelder bleek het kalf allang verdronken. Zei er iemand dronken? Ja hoor, deze twee deelnemers van Ik Vertrek verdienen wel een drankje, dus kom maar door met die wijnvelden.
In 2021 wordt de spaarpot vooral gevuld met de verkoop van brocante rommel en blijken hun gasten, op doorreis naar een eindbestemming, vooral in voor een one night stand. Het begrip ‘soppen’ (slapen, ontbijten, pleiten) is hen helaas veel te bekend en mochten de liefhebbers er ‘woppen’ van maken, dan levert dit behalve een stel extra gore lakens precies niets extra’s op om de uitzet te spekken.
Hoewel het bezoek van Rudolf en René ook van korte duur zal zijn, hebben zij met hun vijftien jaren ervaring, wel veel expertise met een duurzaam samenzijn. Ze weten daarom als geen ander hoe je, je toko in een mum van tijd transformeert van het Gooische matras onder de B&B’s, naar een waardig huwelijkskandidaat waar Koning Willem de hand van zijn Amalia met liefde aan zou toevertrouwen. Geen betere kandidaten dus, voor een tijdelijk verstandshuwelijk, dan Rudolf en René. Dames en heren de wittebroodsweken zijn geopend.
Feedbackronde
Janine en Ronald mogen als eerste gluren bij Rudolf en René en hoe kunnen zij hun gezamenlijke ‘liefdespad’ beter betreden dan in een Oldtimer op weg naar een wijnproeverij. Romantischer wordt het niet. Het `’steenkolen Frans’ van Rudolf klinkt ontzettend charmant en ik word stiekem een heel klein beetje verliefd.
Zonder brood geen spelen, dus er moet ook gewerkt worden. Rudolf verwondert zich over het feit dat Ronald nog nooit een komkommer door een schaafmachine heeft gehaald en René en Janine kibbelen er, zoals het een goed echtpaar betaamt, lustig op los over de ligging van het tafelkleed. De op maat gemaakte bestekkast werkt dan wel weer als een afrodisiacum op Janine. Dát is er een voor op de uitzetlijst.
Tijdens het avondeten is er ruimte voor een feedbackronde over het menu want ‘feedback is een cadeautje’. Ik ben nog geen jaar getrouwd, dus wat weet ik ervan maar één ding is zeker. Als je dit soort zinnen blijft bezigen, steven je af op een flitsscheiding. Er staat pulled duck op het menu en met deze sfeer verlagende activiteit weten we in ieder geval zeker dat de eend de enige is die dit plezier toebedeeld krijgt deze avond.
Als Janine en Ronald bij wijze van afscheidscadeau met de letterblokjes het woord ‘merci’ maken, begrijp ik gelijk waarom hun gasten na één nacht de benen nemen. Wijn en chocolade zijn cadeaus. Op volgorde gezette letterblokjes zijn dat niet. Er is nog wat werk aan de winkel, als het gaat om je partner het hof maken. Au Revoir en op naar de switch.
Twee geloven op één kussen
Gearriveerd aan de andere kant van Frankrijk krijgen Rudolf en René direct de schrik van hun leven. In het gastenvertrek waar ze verblijven komt het schilderij van Napoleon regelmatig naar beneden. Ja pas maar op, twee geloven op één kussen, daar ligt Napoleon tussen. En dat wil je niet als je ‘s nachts wakker wordt.
Om van de schrik te bekomen nemen Ronald en Janine de collega’s mee naar de snoepfabriek. Ze willen uittesten of ze hun gasten met dit uitstapje misschien langer aan zich kunnen binden dan voor één nacht. Goede zet vinden de mannen. Niets gaat er beter in na een nacht hard werken, dan een lolly en een zuurstok. De liefde van de mens gaat door de maag én het is gratis. We blijven tenslotte Hollanders.
Om het snoep er weer af te werken gaan ze op een wandeling door de natuur. Op een gammele brug op dertig meter hoogte registreert Rudolf een open hekje. Hij lokt zijn René er naar toe en geeft hem bij wijze van trouwdag cadeau graag het laatste zetje. Ja, je kan ‘hoge pieken en diepe dalen’ ook iets te letterlijk nemen.
Uitgehongerd van het kuieren valt het de heren op dat Janine en Ronald altijd samen de avondmaaltijd bereiden. Bij hen doet Rudolf dit altijd alleen. René kookt alleen regelmatig van woede.
Au revoir
De tafelschikking blijft een discussiepunt tussen Janine en René maar hé, agree to disagree, ieder huisje heeft zijn kruisje. Het ‘gelegenheidshuwelijk’ heeft voor de rest meer dan goed uitgepakt voor beide partijen. De oude rotten in het vak voelden een frisse wind door hun leven en Janine en Ronald weten voor eens en voor altijd hoe ze servetten moeten vouwen. Of ze ook snel van hun stempel van ‘doorgeefmatras’ afkomen is de vraag, maar de snoepfabriek is zeker een stap in de goede richting.
In een flits is de scheiding voltrokken en is ook de laatste aflevering van dit seizoen een feit. Voor even uit het oog, maar zeker niet uit het hart. We will meet again.
Beeld bron: AVROTROS
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
