Isola di Beau
Wie had dat gedacht. Je hebt je o zo gezellige bezoek het gat van de deur gewezen en je vist nog een verdwaalde kerstbal uit de hoek van de kamer, omdat de poes deze aanzag als feestelijke speelmuis. Je ploft vervolgens op de bank. Daar zit je dan met je volgevreten buik en nog een redelijk aanwezige kater van de vorige dag. Je besluit wat doelloos te zappen en je oog valt op Bridget Maasland. Je hebt de neiging om het knopje van de afstandsbediening nog een keer in te drukken, maar ziet ineens Joseph Klibansky in beeld komen. ‘Oja’, denk je bij jezelf, ‘vandaag is de laatste aflevering van Isola di Beau op RTL4’. Je besluit je stoute broek aan te trekken en je nestelt jezelf tussen de kussens.
De grote wisseltruc
Dat ik aflevering 6 van Isola di Beau met Bridget Maasland en Joseph Klibansky bijzonder interessant zou vinden, had ik van te voren niet gedacht. Bridget is nou niet het typetje waar ik in eerste instantie heel warm van wordt. Zo’n uit de hoogte, schreeuwerige ding wat ik meteen op ‘mute’ zou willen zetten als ik haar tegenkom. Wat denk je, blijkt deze dame me toch een partij bewust te zijn en een klein hartje te hebben.
Verdorie, daar duwt ze mij zonder pardon van mijn ‘stigmastoel’ af. Het eerste kwartier lig ik met gebalde vuisten onthutst op de grond te vloeken. Daarna daalt het besef langzaam in en krabbel ik met enige tegenzin op de ‘ontvankelijkheidstoel’, die naast mijn ‘stigmastoel’ staat. Met één bil uiteraard, zodat ik gedurende de aflevering onopvallend van de stoel kan afglijden, mits ik niet helemaal overtuigd raak.
Risico’s nemen
Maar dan hebben we ineens Joseph Klibansky ook te gast bij Isola di Beau. Joseph is schijnbaar één van de populairste hedendaagse kunstenaars, maar ik had eerlijk gezegd nog nooit van hem gehoord. De jongeman die flappen met geld schijt, omdat hij zomaar ineens besloot dat hij kunstenaar wilde worden. Zo’n gevalletje ‘wie groot wil zijn, durft risico’s te nemen’. Iemand die bloot de ruimte instapte, van planeet naar planeet sprong en de maan kuste. Zo’n typje die gewoon dacht: ‘Fuck it, ik wil dit en ik ga ervoor!’
Ondertussen ben ik met mijn tweede bil de ‘ontvankelijkheidsstoel’ opgeschoven. Mijn hart klopt in mijn keel en mijn oren suizen. Het is alsof ik voor het eerst in een ‘Land Rover’ stap. It’s gonna be a bumpy ride, maar ik ben er klaar voor. Deze nieuwe stoel zit nog allesbehalve comfortabel, maar door de adrenaline voel ik mijn billen niet meer branden. Als Joseph iedere dag een stap omhoog kan zetten op die lange ladder, dan kan ik dat toch ook?
Bewust leven
Terwijl Bridget Maasland in Isola di Beau in geuren en kleuren vertelt dat ze drank heeft afgezworen, denk ik aan al die keren dat ik hetzelfde voornemen had. Hoe vaak ik wel niet heb geroepen: ‘Ik drink nóóit meer alcohol.’ Dit was natuurlijk altijd wanneer ik om 13.00 uur ‘s middags wakker werd met een hoofd dat aanvoelde alsof er honderden scheermesjes inzaten. Het moment dat ik mijn portemonnee, sleutelbos en m’n verstand had verloren én ik vergeten was ontbijt te halen. Dat ik de week daarna weer precies hetzelfde deed, was zo’n gevalletje hardleers.
Nu ik wat ouder en wijzer ben geworden en minder goed tegen drank kan, lijkt alsof het verstand weer wat teruggekomen is. Maar helemaal niet meer drinken? Dan kun je me net zo goed meteen in een doodskist onder de grond stoppen. Hoewel? Ik kan me voorstellen dat als je een jengelend kind om half 7 in de ochtend op je bed hebt springen, je er flink de balen van hebt als je te diep in het glaasje hebt gekeken. De avond daarvoor was het zo gezellig met je besties en die fles witte wijn stond zo te lonken. Maar wakker worden met scheermesjes in je hoofd en te hoge, schelle kindergeluiden tegelijkertijd, lijkt me echt een crime.
Als ik Bridget moet geloven zie je de boel een stuk helderder, wanneer je sober blijft. Misschien toch maar eens beginnen met die beroemde ‘Dry January’. Gewoon om het eens uit te proberen. Ik ben toch nooit zo in the mood voor bezoek na de feestdagen en wie weet wat het allemaal nog meer opbrengt. Mocht ik toch beginnen te dromen over dansende flessen wijnen om me heen of wat menselijk contact missen, dan kan ik altijd nog de speelkaart ‘ik sla een beurt over’ inzetten. Want goede voornemens schijn je elk jaar weer opnieuw mee te kunnen nemen.
Jij bepaalt
‘Je kunt alles gebruiken wat je wilt en wat voorhanden ligt’, aldus Joseph Klibansky in Isola di Beau. Mooie, wijze woorden van een creatief man. Je mag dus met een kwast op papier spetteren, deze driehonderd keer scannen, de lelijkste spetter uitknippen, erop kauwen, het uitspugen, er een speldje doorheen jassen en zeggen dat het de meeste unieke broche ever is. Dat je voor dit alles een klein beetje out of the box moet kunnen denken, is wel handig. En wil je die kleffe in elkaar gepropte met verf bespatte papiertjes in goud om kunnen toveren, dan zal er toch wat ondernemersbloed door je aderen moeten stromen. Daar hebben zowel Bridget Maasland als Joseph Klibansky dan toch wat geluk bij gehad.
Ook Bridget heeft gretig gebruik gemaakt met wat voorhanden lag en dan met name op het gebied van jonge mannen. Tja, en aangezien heel veel vrouwen weinig anders te doen hebben dan lekker dramatisch alles opblazen en al helemaal als het BN’ers betreft, kwam Bridget Maasland er niet geheel zonder kleerscheuren vanaf.
Oudere mannen krijgen nu eenmaal een schouderklopje als ze een veel jongere meid aan de haak slaan. Oudere vrouwen met veel te jonge mannen krijgen echter meteen de stempel cougar in hun lijf gegraveerd. Aangezien ik tijdens Isola di Beau niet meer heb bewogen op mijn ‘ontvankelijkheidsstoel’ en ik Joseph’s opmerking ‘Ik ga er vanuit dat mensen heel leuk zijn’ zeker niet heb gemist, besluit ik bij deze tegen Bridget te zeggen: ‘Meid, doe vooral waar jij je happy bij voelt.’
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Isola di Beau te gaan.
Steun Tv-Vrouw door ons te volgen op social media ❤️
Heb jij Isola di Beau met Bridget Maasland en Joseph Klibansky op RTL4 gemist? Kijk dan het aflevering 6 van Isola di Beau terug op Videoland.
Beeld bron: Still Tv RTL4 / Isola di Beau