Kopen zonder kijken
Na acht weken genieten van de afleveringen komt er vandaag een einde aan het Kopen zonder Kijken avontuur. We maakten dit seizoen kennis met een bont gezelschap van rasechte Amsterdammers, wandelende clichés en gasten met een ‘bibliotheekfetisj’. Ook de doodgewone mensen, sympathieke starters en vooral de stuiterballen waren goed vertegenwoordigd. Sommige ontmoetingen met Kopen zonder Kijken deelnemers waren dan ook meer dan intens dus gefeliciteerd allen, we hebben het overleefd.
Vandaag voegen we hier tot slot een pot peroxide aan toe. Want dat is de plek waar Rob zijn haar in gehangen lijkt te hebben. Of zit ik ernaast en is het puur natuur? Ik twijfel. Geblondeerd haar bij mannen schijnt in ieder geval weer een ding te zijn maar op het platteland, waar wortelbroeken nooit uit de mode raken, lopen we altijd een beetje achter de feiten aan dus ik moet er nog even aan wennen. Gelukkig lijkt het spul zijn hersenen nog niet bereikt te hebben want de smaak van het koppel is allesbehalve verbleekt. Het belooft een kleurrijke laatste aflevering te worden dus tissues bij de hand en uitzwaaien maar.
Geven en nemen
Kopen zonder Kijken aannemer Bob en styliste Roos kunnen hun hart ophalen deze aflevering want ze mogen eruit met een colourful bang. Totaal afgestompt door de visgraat vloeren en koperen kranen, komt hun gevoel in een rotvaart weer tot leven en staan ze te springen van vreugde. Het is jullie gegund vrienden, they saved the best for last.
Ook Alex heeft het weleens slechter getroffen. Om zeker te weten dat de bizarre woonwensen die de gemiddelde deelnemers van Kopen zonder Kijken op hem af vuren geen roet in zijn vakantieplannen zouden smeren, heeft makelaar Alex deze laatste aflevering nog gauw een deadline in het leven geroepen. Als er na drie maanden nog niets gevonden is dan is het ‘water bij de wijn’ of opzouten want het vliegtuig wacht niet.
De gevreesde ’concessieklok’
Aan de vooravond van het aflopen van de tikkende tijdbom vechten Rob en Lotte elkaar de tent uit over welke concessies er gedaan zullen worden. Geheel onnodig blijkt achteraf. De ‘consessieklok’ hoeft niet geluid te worden, het is al gelukt. Godzijdank hoeft er geen water bij het witte goud. Dat zou doodzonde geweest zijn want iets goorders bestaat er niet. Van schrik om zo’n vliegensvlugge transactie roept Lotte dat Alex moet oprotten. Hij zou niets liever willen en ligt al met één been in zijn hangmat, maar hij overhandigt eerst nog even snel de sleutels.
De relatie van de Kopen zonder Kijken deelnemers hangt inmiddels aan een zijden draadje, maar een huis hebben ze wel. Kunnen ze eindelijk de jaren tachtig woongroep verlaten waar ze al veel te lang vertoeven. Lotte wilde heel graag in Den Bosch blijven wonen, zodat ze ’s avonds buiten de deur koffie kan gaan drinken. Ik begrijp daar dus heel weinig van. Wat is er mis met een bakkie Nespresso van ome George? Die ziet er met zijn zestig lentes ook nog steeds een stuk appetijtelijker uit dan de gemiddelde ‘Bossche bal’ met bierbuik die je op de Bossche Markt tegen het lijf loopt.
In vol ornaat
In de auto, onderweg naar hun blind aangeschafte woning zoekt Rob met zijn hand op haar been nog wat steun bij Lotte. Ze beantwoordt zijn toenadering echter met een ijskoude terugtrek beweging. Eerst maar eens zien of ze in Den Bosch blijven wonen, want anders is het dus zíjn schuld en kan hij die grijpgrage handjes voorlopig aan zichzelf slaan.
Al Lottes wensen ten spijt, ze kan haar blik Bavaria voortaan in Rossum open trekken. Haar mond glimlacht, maar haar ogen zeggen ‘ik naar Rossum?!’ Tja, Alex had nu eenmaal haast aangezien de drukte op Schiphol er niet minder om wordt. Hij is dan ook als de wiedeweerga met de Noorderzon vertrokken richting het zonnige Zuiden en laat het kleurfestijn verder over aan Bob en Roos. Aju Alex.
Gelukkig hebben we Rob nog
Bij gebrek aan de malafide makelaar leeft Lotte zich nu maar uit op de arm van Rob en sleurt hem mee naar binnen. Vooral Roos was in haar element met haar nieuwe opdracht en stortte desgewenst de gehele regenboog in vol ornaat uit over het huis. Dat ze nog een paar panters moest omleggen om ook de print op de muren naar smaak te maken, nam ze op de koop toe. Het was een kwade klus, maar iemand moest het doen. Het resultaat ziet er minder afschrikwekkend uit dan dat het klinkt en origineel is het in ieder geval. Een fleurig einde van een hysterisch seizoen. Tot ziens mede-gluurbuurtjes en tot volgend seizoen, zelfde tijd, zelfde zender.
Beeld bron: Still Tv RTL4
Klik hier om naar alle artikelen over de afleveringen van Kopen zonder Kijken te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
Jorit Henning is tv-recensent, redacteur en professioneel stuiterbal met een overdosis fantasie.
Schrijft het liefst voor lezers die de kunst beheersen om haar artikelen met een flinke korrel zout te lezen.