KOPEN ZONDER KIJKEN
Het Kopen zonder Kijken avontuur brengt ons in de aflevering van deze week naar een stel deelnemers in Friesland. De huizen waren er tot voor kort een stuk goedkoper dan in de randstad, terwijl het er echt niet vaker regent. Aan het zonnetje kan het ook niet liggen, Bonne en Michiel stralen van het scherm af. Regenbogen heb je er zeer zeker ook want deze twee leukerds zitten op een pot met goud. Het belooft een aflevering vol pikante onthullingen en heimelijke genoegens te worden, dus met gierende banden over de afsluitdijk. Klaar voor de start…af.
Agoringfobie
Als rasechte Amsterdamse heb ik altijd gedacht dat ik de enige was die veronderstelde dat ik van de aardbol af zou flikkeren als ik me buiten de ring zou begeven, maar kennelijk speelt dit probleem in Leeuwarden net zo hard. Kopen zonder Kijken deelnemers Bonne en Michiel wonen momenteel in het centrum van Leeuwarden en zetten het liefst geen stap voorbij het centraal station. Ik begrijp hen dus als geen ander. Alleen sympathie stemmen voor deze gasten.
Weg bij die doos
Michiel en Bonne willen graag groter wonen. Ze hebben weliswaar geen kinder(wens), maar wel een heleboel vrienden. Grote kans dat deze twee zaken een direct verband houden natuurlijk. Aannemer Bob is het hier roerend mee eens en noemt de aflevering van Kopen zonder Kijken daarom met een gelukzalig gezicht de ‘out of the box’ situatie. Vandaag geen jungle behangetjes, maar een ‘gentlemen’s club’ aldus een minstens zo euforische Roos.
De heren zien er zo gelukkig uit met elkaar, dat ik de kans dat één van de twee in welke doos dan ook duikt inderdaad erg klein acht, dus Bob en Roos hebben weinig te vrezen.
Ook makelaar Alex is content met de deelnemers van deze aflevering van Kopen zonder Kijken. Dit keer geen gezanik over drukke wegen. Bonne doet er nog een schepje bovenop en wil juist graag aan een drukke weg wonen, want dan is de kans op kleine herriemakers in de buurt een stuk kleiner. Slim bedacht Bonne, als er dan toch eentje de weg op rent dan lost het probleem zich vanzelf op.
De mannen nuanceren de boel nog even en dissen snel op dat ze allebei docent zijn en écht wel van kinderen houden. Oké fair enough guys. Als ik de godganse dag dertig bloedzuigers moest entertainen zou ik ook gymles op de snelweg gaan geven.
Te veel informatie
Martijn komt langs om de verdere woonwensen van de deelnemers op te nemen en concludeert dat de kans dat het dit keer gaat lukken, even groot is als dat hij de puist in zijn nek vandaag uitgeknepen krijgt tijdens de aflevering van Kopen zonder Kijken. Dat doet hij trouwens wel erg graag. Veel te veel informatie voor een veel te klein manneke Martijn.
In de slaapkamer gaat hij nog een stapje verder. Hij vertelt dat hij graag aan de rechterkant van het bed op zijn rechterzij ligt, zodat hij lekker neus aan neus met zijn vrouw kan liggen. Of zij ook zit te wachten op de geur van dode muskusrat die ieder morgen haar neus verblijdt is een tweede. Michiel weet niet waar hij heen moet met zoveel kennisgeving waar hij niet op zit te wachten en staat er onbeholpen bij. Het enige wat hij wilde was een extra kamer waar hij al zijn boeken op kleur kan zetten en nu dit?
Blokkade
Een klein jaar later komt Martijn dan toch langs met de witte rook. Michiel is de pikante onthullingen van Martijn echter nog niet vergeten en laat hem mooi niet binnen. Hij roept Bonne erbij om hem te helpen om te deur te blokkeren en heeft wat vrienden opgetrommeld om ook de tussendeur dicht te kwakken. Uit pure wanhoop glipt Martijn dan maar tussen de twee sterke kerels door naar binnen en voert een saai gesprek met het bezoek over hun aanstaande bruiloft en wie welk pak aan doet.
Asbest, thuis best
Als de kurken dan eindelijk geknald zijn mag het stel gaan gokken welke woning hen is toebedeeld. Nu de spanning zo hoog is opgelopen en geïnspireerd door de openhartigheid van Martijn, deelt ook Bonne een lang gekoesterde fantasie. Mag hij alsjeblieft NU door Martijn geblinddoekt in een auto gegooid worden? Waarom moet hij nog drie dagen wachten?
Bij binnenkomst is het even slikken. Het is weliswaar de jaren ’30 woning waar ze zo op hadden gehoopt, maar het ruikt er ook alsof er in de jaren ’30 voor het laatst is schoongemaakt. Gelukkig hebben ze nog genoeg geld over voor een fikse verbouwing. Wie na het zien van deze uitzending nog de straat op gaat voor een beter salaris voor docenten mag van mij linea recta van het Malieveld geveegd worden. Of de buit wordt heel oneerlijk verdeeld en alles is voor ‘BonMi’, dat kan ook.
In ieder geval hebben deze dertigers naast de vieren en een halve ton die ze al hadden te besteden opeens nog ergens bijna een ton extra uit een oude sok getoverd, dus daar moet toch wel wat mee te doen zijn zou je zeggen. Asbest gooit nog wat roet in het eten, maar de heren maken zich verder niet druk. Weg ermee. Asbest, thuis best.. ofzo.
Missie geslaagd
Eerlijk is heerlijk, het eindresultaat van Kopen zonder Kijken is om te smullen. Bob en Roos leefden zich volledig uit op hun gedeelde natte droom en maakten er een prachtig ‘gentlemen’s huis’ van. De mannen zijn tot tranen geroerd bij het zien van hun eigen bibliotheek. Hun eigen heimelijke utopie blijkt werkelijkheid geworden. Twee jonge dertigers die staan te huilen om een kamer vol stoffige, op kleur gesorteerde boeken. Authentieker wordt het niet. Missie geslaagd.
Beeld bron: Still Tv RTL 4
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Kopen zonder Kijken te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
Jorit Henning is tv-recensent, redacteur en professioneel stuiterbal met een overdosis fantasie.
Schrijft het liefst voor lezers die de kunst beheersen om haar artikelen met een flinke korrel zout te lezen.