Chateau Bijstand
Eén week in de bijstand verder is Erica onderweg naar de pizzeria die zo lief waren kaas en augurken voor te schieten voor de buurtborrel. Erica gaat de schuld inlossen en pizza’s bezorgen. Erica, nooit te beroerd om aan te pakken heeft er zin in. Een spoedcursusje ‘dozen vouwen’ staat eerst op het programma. Erica, die natuurlijk wel zin heeft in iets anders dan het voer van Martien, gooit slinks een balletje op hoe de reiskosten gecompenseerd gaan worden. Ze krijgt het antwoord waar ze op hoopte, ze krijgt als ze klaar is pizza mee naar huis!
Action & Pizza
Martien die, ondanks zijn eeuwige gemopper op haar, toch stapelgek is op Erica besluit met Maxime naar de A-C-TION te gaan. Ze gaan Erica verrassen met een nachtlampje en een nieuwe leesbril, want de bloedjes van honden hebben haar bril stuk gekauwd. Je kan het ze niet kwalijk nemen want je moet, zelfs als hond, een standpunt innemen als je van die goedkope teringzooi te eten krijgt. Ze stappen samen op de fiets in, hoe toepasselijk, vies hondenweer. Ze vatten de rit even samen bij aankomst op de typische Mar en Max manier. ”Wat een kutweer. Vreselijk…zo koud! Erg hé?”
Ondertussen probeert Erica een pizzabodem te draaien, het is een wat sneue poging maar de chef, die zich waarschijnlijk heeft voorgenomen netjes op de buis te verschijnen, liegt dat hij barst dat het goed gaat. Beter dat je nu maar snel pizza’s rond gaat rijden meid. Bij het inladen van de bezorgingen stoot ze genadeloos hard haar treitertje aan de achterklep, dat doet natuurlijk pijn dus al vloekend gaat Erica onderweg.
Dat vloeken een vast ritueel is bij de Meilandjes, is inmiddels wel duidelijk. Bijna op hetzelfde moment dat Erica luid vloekend de auto instapt heeft Martien weer een -oei ik schrik dus ik gil- momentje als er, in zijn woorden, godverdomme een fiets om pleurt.
Lampje en leesbril
De jacht naar een lampje en leesbril is een succes, content met hun aankopen gaan ze snel naar huis om de verrassing voor Eer in orde te maken. Thuis aangekomen, na wederom gezucht en gesteun dat het zo vreselijk koud was, is Maxime gebroken. Tja meid voor een kleuter en een baby zorgen is echt veel makkelijker dan met je vader een lampje en brilletje scoren. Dat snappen wij.
De lamp en het brilletje worden gestationeerd op een bananendoos-nachttafeltje en na de ergste schrik dat de naad van het lampenkampje zichtbaar is en dus moet worden omgedraaid, zijn ze helemaal in de gloria met het resultaat. Erica arriveert met het eten en wordt onmiddellijk gesommeerd mee te komen naar boven. Ze is oprecht blij, zo blij dat de drie er gezamenlijk een applausje tegenaan gooien. Snel naar beneden om te eten nu! Maxime is verrukt over de pizza en Martien… die dreigt een scène te gaan schoppen omdat hij een zak met brood krijgt, zijn grote tetter ratelt al voordat hij de rest van de maaltijd heeft uitgepakt. Hou toch eens je gemak man!
Budget
Ja hoor, daar is de brief met de financiële status en het daaruit voortvloeiende budget. Laten we eerlijk zijn, iedereen en zeer zeker de minima onder ons waren bij aanvang van dit project toch wel ietwat van de leg van het budget van vorige week. Het was in vele ogen helemaal niet zo buitensporig weinig en menig -iedere cent moeten omdraaiende- medemens was er jaloers op.
Als er na plussen en minnen blijkt dat het nieuwe weekbudget slechts €58,- bedraagt vraagt Martien zich af of dit per dag is. Serieus Martien? De kindjes zijn opgehaald en de kinderbijslag vervalt dus. Ze overwegen even om die maar weer op te halen dan. Martien voorziet dat hij met zo weinig geld de hele week maar op bed blijft met een doos paracetamol. Maxime is in de veronderstelling dat hij bedoelt dat hij suïcidaal wordt van het weekbudget en met paracetamol er een einde aan wil maken. Wees gerust Maxime met dit budget is er helemaal geen geld voor pilletjes.
Boodschappen
De drie-eenheid verplaatst zich naar de supermarkt om een gedeelte van het weekbudget stuk te slaan. Zorgvuldig wordt er gewikt en gewogen, met een hoop gemopper op elkaar, wat er in het karretje verdwijnt. Nee Martien die fles rosé kun je echt schudden, wat een armoe…
De bammetjes voor onderweg worden gesmeerd, want ze gaan op pad. Martien gaat Montana helpen in de winkel in ruil voor bubbels die ze binnenkort nodig hebben voor een meeting en de dames gaan een paar uurtjes op kantoor werken. Voor de verandering rijdt Martien en Eer geeft hem nog even de instructies voor autorijden in de bijstand waarvan de belangrijkste toch echt is dat je vooral niet moet remmen.
Terwijl de dames lekker keuvelen op kantoor en Erica nog even het belang uitlegt van het programma, doet Martien bij Montana zijn beklag. Hij heeft een wegtrekker. Het is zwaar om al een week te moeten leven zonder verse jus d’orange. Zo heftig dat hij al vier keer heeft moeten niezen vanwege het vitaminegebrek. Nee even serieus, dat is pittige shit mensen. Moet je geen geintjes over maken. De dames brengen de kliko langs voor de inzameling van babyspulletjes voor de Stichting Babyspullen. Hij komt voor de winkel te staan, laten we met zijn allen hopen dat de gemeentelijke reiniging ziet dat het geen ‘gewone’ huisvuilcontainer is.
Stichting Help ons Helpen
Op naar Stichting Help ons Helpen, een stichting die minima helpt aan dagelijkse basisbehoeften zoals bv voeding maar ook speelgoed voor jarige kinderen e.d. Martien is verontwaardigd als de dame van de stichting een voorbeeld geeft hoe je financieel aan de grond kunt geraken. “Oh wat erg, eerst neuken, dan komen er kinderen en dan nemen die kerels het hazenpad!!!”. Uhhh ja zo kun je het ook formuleren, maar het is maar een voorbeeld hé Martien. De Meilandjes krijgen de opdracht om ervoor te zorgen dat de trap veilig gemaakt wordt en dat het speelgoed uit het zicht verdwijnt zodat de kinderen niet meer kunnen zien dat hun verjaardagscadeau daar vandaan komt.
Met de opdracht op zak is het hoog tijd om naar huis te gaan, Martien zet een voedzame maaltijd op tafel maar kan er zelf niet veel van op. Zijn maag is in een week tijd al zo gekrompen, soort bijstand gastric bypass, dat de vierde visstick er echt niet meer bij past. Ik denk dan, man zet hem desnoods rechtop in je maag want dat weinige eten verstoort je innerlijke thermostaat waardoor je straks in je nest weer ligt te piepen dat je het ijskoud hebt. De sfeer is binnen afzienbare tijd ook ijskoud, want Martien is pisnijdig dat Eer de verwarming op zijn slaapkamer heeft uitgezet. Ja hoor die zag ik al aankomen dus.
Nieuwe dag
Een nieuwe dag is aangebroken is Chateau Bijstand. Martien gaat strijken, we pakken nog even een -oei ik schrik dus ik gil- momentje mee als de strijkbout dreigt te vallen en Maxime irriteert zich dusdanig dat het gesprek uitdraait op zijn begrafenis. Lang verhaal kort, hij wil een zwarte kist, de meiden moeten zwarte kanten gaasjes voor hun gezicht dragen en geen zonnebril want iedereen moet wel zien dat ze huilen. Dat laatste wordt wel persen volgens Maxime.
En passant bouwen ze gezamenlijk nog een inloopkast en een bed van bananendozen en doen een blij dansje als ze daarmee klaar zijn. Snel naar de kringloop voordat de sfeer weer omslaat jongens! Ach wat jammer, het is alweer gedaan met de gezelligheid eenmaal bij de gordijnen afdeling van de kringloop aangekomen Het is dan ook een marteling met die stapels gordijnen die of te lelijk, of te klein of te duur zijn. De verkoopster is echter nog wel blij en geeft ze wat korting zodat ze toch de gordijnen van hun keuze mee kunnen nemen. Top gedaan lieverd, zo kom je én leuk op TV én je hebt weer wat karmapunten verdient.
Markt
Rechtstreeks door naar de markt waar Maxime al direct kirt “lekkerrrrr”. Lieve schat maak je geen illusies, €58,- voor een hele week hé, remember? Watertandend lopen ze langs de viskar. Jammer joh dat gaat niet gebeuren maar niet getreurd, want eenmaal bij de kaasboer aangekomen staan er bakjes met stukjes kaas om te proeven. Martien zijn gekrompen maag kan op slag weer heel wat voer aan en ze roven de kaas dan ook weg alsof ze drie weken op een onbewoond eiland hebben gezeten.
De kaasboer die zijn momentje pakt als hij de camera’s ziet, lijkt op te gaan voor de award ‘tofste kaasboer van het land’. Hij overlaad het drietal met allerlei hapjes en toastjes. Jammer dat hij geen wijn verkoopt… Na het opvreten van een pond kaas en het kopen van een pondje gaan ze nog even langs de hondenkraam. Nee lieve lezers, daar kun je geen honden kopen maar wel allerlei hondensnacks e.d. De lieve verkoopster wil ze graag wat cadeau doen maar dat mogen ze niet aannemen, dus kopen ze voor de bril-verslindende monsters een stuk nekspier voor €3,50. Martien zijn nekspier zwelt hiervan op, want voor dat geld had je ook koffie kunnen kopen. Ja, nou…ja!
Werk
Eenmaal weer thuis wordt er een plan bedacht hoe ze hun opdracht bij de Stichting Help ons Helpen kunnen verwezenlijken. Het siert ze dat ze niet willen bedelen om spullen of geld. Ze besluiten namelijk de eer aan zichzelf te houden en wederom te gaan werken in ruil voor materiaal. Martien klimt in de telefoon, na een keuzemenu waarbij geen van de drie keuzes op hen van toepassing is bellen ze een andere bouwmarkt. Martien zijn ‘sollicitatie’ is er eentje waarbij ik twijfel of het bij mij ook zou werken. “Ja wij zijn heeeel goed”. “Wij kunnen alles”. Ze mogen de volgende ochtend langskomen. Shoot me.
Beeld bron: William Rutten
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Chateau Bijstand te gaan.
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Chateau Meiland te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
