Chateau Bijstand
De Meilandjes zijn nog geen week onderweg in de bijstand. Een week waarin er louter negatief gekir uit de mond van Martien kwam. We kunnen er lang of kort over praten maar eigenlijk vindt onze Martien alles gewoon rondom naadje in de bijstand.
Hij en Maxime gaan een ochtendje werken in een hotel in ruil voor hapjes voor de buurtborrel. Erica hoopt dat ze met veel lekkers terugkomen. Martien, hoe kan het ook anders, hoopt op een lekkere worst. Gastheer Ronald heeft er zin in, nou ja zin, hij wil ook weleens met zijn tronie op TV. Lekker pik, die kun je van je bucketlist wegstrepen.
Werken in een hotel
Maxime is te laat, daar kan ze niets aan doen, ze heeft namelijk haar ‘dreamer’ sweatshirt aan. En laten we eerlijk wezen, wat zal je je ook druk maken voor een spek en bonen maandje meid! De bedden schreeuwen om verse kraakheldere witte lakens. Het aardige ietwat slecht verstaanbare kamermeisje laat zien hoe je in een kwartier een kamer fris en fruitig krijgt.
Maxime twijfelt, vanwege uithongeringsverschijnselen, om de overgebleven pinda’s van de gasten in haar ‘smoel’ te gooien maar de honger lijkt mee te vallen als ze aan vieze vingers denkt. Er wordt gesopt en gezogen en ze krijgen van het aardige kamermeisje een 6 voor hun inzet. Dat Maxime haar lat niet erg hoog heeft leggen dat wisten we al,maar wordt bevestigd door haar opgeluchte smoeltje terwijl ze kirt “ohhhhhh dat valt meeeeeee”.
Kamer 2 en 3
In kamer twee wordt er voortdurend gezucht en gesteund en veel gemopperd op elkaar. Martien doet ronduit lomp tegen Maxime en die is daar dan ook niet van gediend. Martien maakt nog even gebruik van de gelegenheid en föhnt snel zijn haar even in de badkamer. Stukken beter dan met je kringloopkrultang Martien maar nu lieg ik.
Kamer drie wordt de nekslag, het is ook nogal wat om drie hele kamers te moeten poetsen natuurlijk. Maxime wordt licht in haar hoofd en ziet ‘litsflichten’. Martien, empathisch als hij is, besluit precies hetzelfde te ervaren. Misschien is het wel een teken uit het universum dat jullie eens niet zo moeten zeiken.
Trots voegen ze zich bij Erica thuis met een emmer nootjes, de door Martien zo gewenste worst en een fles wijn. Erika beloont ze rijkelijk met tosti’s. Het aantal tosti’s voorradig is weer een reden voor Maxime om nog maar eens chagrijnig te benadrukken dat ze zooooo’n honger heeft. Tja meid 2 tosti’s per persoon is natuurlijk ook niet normaal weinig. Ik voel je.
Stichting babyspullen
Op naar Stichting Babyspullen, in de auto doet Martien voor de om en nabij 3498e keer zijn ‘oh wat schrik ik dus ik roep heel hard oeeeee’ kunstje, maar eenmaal daar aangekomen lijkt er zowaar enig enthousiasme te ontstaan. Martien is ontroerd door het mooie werk van de stichting en ja hoor daar is de bibberlip. Jammer genoeg is de koffie niet te niften volgens hem maar hij beloofd de dames in een later stadium een nieuw koffieapparaat cadeau te doen. Waarvan akte.
Maxime raakt in extase als ze wordt gevraagd als ambassadrice voor de Stichting. Nee ik ga niet wederom een grap maken over het feit dat ze hier weer een heel ander woord van weet te maken, kan niet aan de gang blijven. Of ze de tendens van de stichting begrijpt is me onduidelijk als ze roept “oh ja dan kan ik zeggen YOU GET A DOOS AND YOU GET A DOOS”. Oprah Winfrey zou acuut last van plaatsvervangende schaamte krijgen als ze dit zou zien en de stichting een mooi geldbedrag schenken maar dat geheel terzijde.
Drankhandel
Dan komt de dag dat Maxime gaat werken in de lokale drankhandel. Uiteraard weer te laat want ‘who cares’. De eigenaar vindt haar wat onnozel, het druipt van zijn snuit maar ze sjouwt en werkt alsof haar leven ervan afhangt. Het gaat tenslotte wel om wijn hé… Het afrekenen met een klant is het lastigste gedeelte, want wie weet er nu wat je aan wisselgeld moet geven als er € 5,55 betaald moet worden en de klant geeft €6,05. Niet te doen toch? De eigenaar snapt ook dat ze daar niets aan kan doen en benadrukt nog even haarfijn dat het haar haarkleur moet zijn.
Ze komt trots thuis met flesjes wijn en voor Martien een fles bessenjenever want daar wordt hij nogal misselijk van. Hoe attent van zijn jongste dochter. Broer Jaap komt ook nog even aan met een taartje waar Martien zowaar blij van wordt, zijn blijdschap is echter van korte duur want hij irriteert zich vooral aan het harde praten van zijn gasten.
Centrifuge
Er wordt een centrifuge opgehaald voor een tientje wat een goede investering lijkt als je de was op de hand moet doen. Hij moet wel even van tweehoog naar beneden en dan snel in de auto want geld voor een parkeerkaartje is er natuurlijk niet. Geld voor een parkeerboete ook niet maar die komt toch pas binnen als ze alweer lang en breed in hun eigen habitat zitten. Dat de tank van de auto leeg is en Erica daardoor verdomt te remmen leidt bijna tot een aanrijding, maar je moet nu eenmaal keuzes maken als je in de bijstand zit.
Martien weet tussen de bedrijven door nog een kast te ontwerpen van bananendozen en is daar best content mee, hij heeft hem tenslotte zelf in elkaar geduwd. Gelukkig was het droog toen hij de dozen haalde want anders zou hij natte dozen gehad hebben en natte dozen is wel het laatste waar Martien op zit te wachten. De “Jezus Mina” van Erica hebben we gewoon even niet gehoord, kom op Eer, doe niet zo flauw.
Buurtborrel
Leroy haalt de meisjes op. Ze hebben dus hun handen vrij om de buurtborrel voor te bereiden. Martien maakt vierkante plakjes van een ronde worst want krijgt het velletje er niet af. Ik heb te doen met eventuele bedpartners van Martien, als die er al zijn. Wijntjes worden ingeschonken en nootjes in het bakje gegooid. Daar gaan ze.
De buurtborrel blijkt echter een ‘ we gaan een glaasje en plakje vierkante worst aanbieden aan de deur’ bij de buren. Kan niemand iets aan doen, want we hadden ten tijde van de opnames nog met maatregelen te maken, maar het is een sneue bedoening. Zo ervaart Martien het blijkbaar ook gezien het feit dat hij Erica afblaft en zijn nogal zure hoofd.
Uiteindelijk wordt het heel gezellig, een buurvrouw met een ongeneeslijke ziekte, een buurvrouw die haar 4 honden mist en als klap op de vuurpijl de buurvrouw van de gelapte ramen die daar niet tevreden mee blijkt te zijn. Topmiddag en schoonmaken van de hotelkamers en sjouwen met dozen drank meer dan waard!
Montana
Dochter Montana komt ook even op bezoek met haar man. Ze hebben een hortensia mee. Altijd leuk een bloemetje, toch? Niet als je trek hebt in taart, koek en saucijzenbroodjes. Ze worden nog net de deur niet meteen weer uitgewerkt. Montana zich van geen kwaad bewust, vindt haar vader nog redelijk positief na een week en is nieuwsgierig hoe dat zal zijn na een aantal weken. Nou Montana ik kan je verklappen, zuurder kan hij bijna niet worden dus ik ben net zo nieuwsgierig.
Tussen de bedrijven door brengt Martien nog even het vuil weg. Hij heeft daar Maxime haar jas voor nodig want die heeft een capuchon. Niet dat dat hem ervan weerhoudt om te doen alsof hij een pelgrimstocht heeft gelopen door weer en wind. “Oh wat eruuuuug” zijn haar zit plat. Erica daarentegen fiets door hetzelfde weer op de, voor twee tientjes verworven, fiets gelijk al van hot naar her en die hoor je niet klagen. Maar goed haar haar hangt altijd sluik op haar hoofd dus het vergelijk is niet helemaal eerlijk.
Met nat en dus nog sluiker haar dan normaal komt ze tevreden terug van het boodschappen doen op de fiets. Ze kan niet wachten om te laten zien wat voor lekkers ze allemaal heeft weten te scoren met minimaal budget. Krentenbollen, kletskoppen en de door Maxime zo begeerde chocolade. Haar enthousiasme wordt al gelijk bij binnenkomst in de kiem gesmoord door een zichtbaar wederom geïrriteerde Martien. Hij houdt niet van zoet en vindt de overdaad belachelijk. Je hebt een punt hoor Martien, wat moet je in hemelsnaam met krentenbollen en koek als je daar ook wijn voor had kunnen kopen… Be-la-che-lijk!
Beeld bron: William Rutten
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Chateau Bijstand te gaan.
Klik hier om naar alle artikelen over het programma Chateau Meiland te gaan.
Mag ik je nog heel even iets vragen? Zou je ons alsjeblieft willen steunen door Tv-Vrouw op social media te volgen? Dankzij jouw steun kunnen we doorgaan met het schrijven van leuke columns! Klik op de link hieronder. Namens het hele Tv-Vrouw team, ontzettend bedankt voor je support!
- Chateau Meiland: Aangebrande Meilandjes wekken gasten met brandalarm
- Chateau Bijstand: Erica slaat de plank gigantisch mis
- Chateau Meiland: Is Maxime Meiland ziek?
- Chateau Meiland: Pa en moe keuren openingsdans
- Chateau Bijstand: Martien ziet het niet meer zitten
- Chateau Bijstand: Maxime krijgt verrassing in de liefde
- Chateau Bijstand: 3 Minuten gratis winkelen in de bijstand
- Chateau Bijstand: Groot feest tijdens de laatste aflevering
- Chateau Meiland: Radeloosheid in het kippenhok
- Chateau Meiland: Niet alleen de Meilandjes maar ook de kijkers zijn toe aan rust
- Chateau Meiland: Slechte kijkcijfers kunnen nieuw seizoen Chateau Meiland niet voorkomen
- Chateau Meiland: Martien vindt het niet gezellig bij Maxime thuis
Sandy Eireiner is tv-recensent, redacteur, sarcastofiel, badass granny en soms gewoon zichzelf.